[SEARCH HOME] | [CONTENTS] | [기독교강요 라틴어-영어 문장별 대조본] | [원문칼빈전집안드로이드앱]

IOANNIS CALVINI OPERA QUAE SUPERSUNT OMNIA
volume column dictionary *for dictionary, click or touch the word
[Pre] [Next] [Original Text Jpg]


37:535  535  PRAELECTIONES  536  sum,  aut  vestram  exspectationem,  quamdiu  me  coluistis?  quum  igitur  vobis  non  fuerim  terra  sterilis,  aut  caliginosa,  nempe  quae  non  fruetur  solis  calore:  sed  quum  tanta  ubertas  bonorum  semper  in  me  reperta  fuerit,  qui  factum  est  ut  ita  a  me  discesseritis?  Postea  adiungit  aliud  crimen,  Quare  dixit  populus  meus,  dominamur?  Verbum  \m  varie  exponunt  interpretes:  'nam  quidam  deducunt  a  Tl\  quod  est  descendere,  et  putant  Iod  primam  literam  absconditam  esse  sub  puncto  magno.  Sed  ipsi  quoque  inter  se  variant,  nam  alii  boc  referunt  ad  calamitates,  quibus  afflicti  erant  Iudaei:  alii  autem  ad  defectionem  ipsam.  Sic  ergo  priores  exponunt,  Descendimus,  hoc  est,  oppressi  sumus  miseriis:  quid  ergo  nunc  proficiemus  invocando  Deo,  quando  res  nostrae  prorsus  sunt  perditae?  alii  diversum  sensum  eliciunt:  Recessimus,  hoc  est,  non  est  quod  prophetae  nobis  iam  aures  obtundant  suis  clamoribus:  hoc  enim  semel  nobis  decretum  est,  nunquam  redire  ad  Deum:  abnegavimus  eum  semel,  valeat  ipse,  et  facessat  cum  suis  exhortationibus  quia  non  dabimus  eis  locum.  Utrique  sentiunt  esse  vocem  desperationis.  Sed  videmus  in  quo  differant,  nempe  quoniam  alii  hoc  descendere  accipiunt  de  calamitatibus  populi:  alii  autem  accipiunt  de  ipsa  perfidia,  quod  scilicet  semel  vale  dixissent  Deo,  neque  vellent  quidquam  amplius  sibi  cum  ipso  esse  commune,  alii  autem  propius  accedunt  ad  rationem  grammaticae.  Nam  r  m  et  i  n  significat  dominari.  Ego  igitur  potius  eorum  sententiam  amplector,  qui  vertunt,  Nos  dominamur.  Quod  autem  quidam  volunt  passivum  esse  verbum,  nescio  qua  ratione  adducti  ita  tradant.  Dilutum  etiam  aliorum  commentum,  Nobis  sunt  reges  et  consiliarii.  Sed  potius  existimo  vocem  esse  superbiae,  et  vanae  gloriationis,  quod  scilicet  Iudaei  se  reges  esse  existiment,  quemadmodum  etiam  idem  Paulus  exprobrat  Corinthiis  (1.  Cor.  4,  8):  Vos  divites  estis,  et  sine  nobis  regnatis,  et  utinam  regnetis:  nam  Corinthii  inflati  pravo  fastu  propter  urbis  opulentiam,  spernebant  evangelii  simplicitatem  :  expetebant  argutias,  et  .addicti  erant  rebus  novis.  Paulus  ergo  dum  videt  contemni  apud  ipsos  Dei  gratiam,  ironice  exagitat  quod  iam  divites  et  reges  sine  ipso  esse  velint,  cui  tamen  omnia  debebant.  Idem  nunc  vitium  reprehendit  Ieremias  in  populo  suo,  Nos  dominamur  neque  veniemus  ad  te:  quasi  diceret,  Hactenus  vestra  felicitas  a  me  profecta  est.  Nam  quidquid  fuistis,  et  quidquid  vobis  datum  est,  debuit  mihi  adscribi,  ac  meae  beneficentiae:  Iam  autem  sine  me  (Deus  enim  ipse  loquitur)  vos  estis  reges:  sed  quo  iure,  vel  titulo?  et  quid  vobis  est  proprium?  Quare,  ergo  dixit  populus  meus.  Non  veniemus  amplius  ad  te?  Nunc  tenuimus  genuinum  prophetae  sensum.  Quantum  ad  rem  ipsam  primo  loco,  sicuti  iam  dixi,  quodammodo  obstupescit  ad  populi  malitiam,  ac  si   

[Pre] [Next]


Copyright ⓒ 2018 In Hyuk Lee. All rights reserved. http://blog.naver.com/isaaci