40:534
expugnaverit
Ierosolymam,
et
pro
suo
arbitrio
inde
abduxerit
captivos?
Interpretes
quidam
solvunt
hunc
nodum
frivola
(ut
mihi
videtur)
coniectura,
quod
scilicet
quartus
annus
referri
ad
initium
debeat,
et
ita
possit
tempus
illud
comprehendi
sub
anno
tertio.
Atqui
secundo
cap.
videbimus
Danielem
fuisse
productum
coram
rege
anno
secundo
regni
ipsius.
Expediunt
etiam
hunc
nodum
alia
solutione:
dicunt
non
numerari
annos
a
regni
exordio,
sed
fuisse
hunc
secundum
annum
a
Iudaeis
devictis,
et
capta
Ierosolyma:
quod
tamen
est
nimis
durum
et
coactum.
Coniectura
mihi
videtur
magis
probabilis,
prophetam
loqui
de
primo
rege
Nebuchadnezer,
vel
saltem
ponere
regnum
secundi,
quum
adhuc
pater
superstes
esset.
Scimus
fuisse
duos
reges
hoc
nomine,
patrem
et
filium:
quum
vero
filius
res
valde
praeclaras
et
memorabiles
gessisset,
sibi
cognomen
magni
peperit.
Quidquid
ergo
postea
habebimus
de
Nebuchadnezer,
non
potest
intelligi,
nisi
de
secundo,
hoc
est,
de
filio.
Dicit
autem
Iosephus
hunc
secundum
missum
fuisse
a
patre
con*
tra
Aegyptios
et
contra
Iudaeos.
Erat
enim
haec
bellandi
causa,
quod
Aegyptii
saepius
impulerant
Iudaeos
ad
res
novas,
et
semper
illexerant
ut
iugum
excuterent.
Secundus
ergo
Nebuchadnezer
bellum
gerebat
in
Aegypto
quum
pater
mortuus
est:
et
satis
celeriter
domum
rediit,
ne
quis
anteverteret.
Ut
ergo
res
inveniret
integras,
ideo
relicta
expeditione
venisse
existimat
Iosephus.
Nihil
autem
absurdi
est,
imo
hoc
est
usitatissimum,
vocare
regem,
qui
tamen
imperium
habeat
commune
cum
patre.
Sic
igitur
interpretor,
tertio
anno
regni
Iehoiakim
venisse
Nebuchadnezer,
iussu
et
auspiciis
patris,
vel
seniorem
illum,
si
quis
ita
malit,
venisse.
Nihil
enim
est
in
ea
quoque
re
absurdi,
sive
de
patre,
hoc
accipiatur,
sive
de
filio.
Venit
ergo
Nebuchadnezer
rex
Babylonis
Ierosolymam,
hoc
est,
per
manum
filii
obsedit
Ierosolymam:
vel
si
magis
placet
diversa
expositio,
quod
scilicet
ipse
adfuerit,
vel
praesens
bellum
gesserit,
potest
etiam
hoc
recipi:
sed
hoc
factum
est
anno
tertio
regni
Iehoiakim.
Interpretes
hac
in
re
hallucinantur.
Iosephus
quidem
dicit
hoc
factum
fuisse
anno
octavo:
sed
nunquam
legerat
librum
Danielis:
fuit
homo
indoctus,
et
minime
exercitatus
in
scriptura
:
imo
puto
nunquam
legisse
tres
versus
Danielis.
Horribile
fuit
illud
Dei
iudicium,
quod
sacerdos
fuerit
tam
brutus
homo,
ut
est
Iosephus.
Sed
in
altero
etiam
loco
quem
retuli
videtur
sequutus
Metasthenem,
et
alios
quos
citat,
ubi
loquitur
de
interitu
illius
monarchiae.
Haec
autem
inter
se
optime
conveniunt,
quod
scilicet
anno
tertio
regni
Iehoiakim
iam
semel
urbs
capta
fuerit,
et
abducti
ex
stirpe
regia
quasi
in
triumphum
aliqui
nobiles,
inter
quos
fuit
Daniel,
et
eius
socii.
Postea
quum
rebellasset
Iehoiakim,
longe
durius
fuit
tractatus,
sicuti
praedictum
fuerat
34*
|