25:534
unam,
quum
ego
sim
populus
multus,
ita
quod
hucusque
benedixerit
mihi
Iehova?
15.
Dixitque
ad
eos
Iosue:
Si
populus
multus
es,
ascende
in
sylvam,
et
succide
tibi
illic
in
terra
Perizaei,
et
Bephaim,
si
angustus
est
tibi
mons
Ephraim.
16.
Cui
responderunt
filii
Ioseph:
Non
sufficiet
nobis
mons
ille:
et
currus
ferrei
sunt
in
omni
Chananaeo
qui
habitat
in
terra
vallis,
et
ei
qui
habitat
in
Bethsean
et
oppidis
eius,
et
ei
qui
habitat
in
valle
Iezrael.
17.
Dixitque
Iosue
ad
domum
Ioseph,
nempe
ad
Ephraim
et
Manasse,
dicendo:
Populus
multus
es,
et
fortitudo
magna
est
tibi:
non
erit
tibi
sors
unica:
18.
Mons
enim
erit
tibi,
quia
sylva
est:
succides
ergo
eam,
et
erunt
tibi
exitus
eius:
quia
expelles
Chananaeum,
quanquam
currus
ferrei
sint
ei,
quanquam
fortis
sit.
l
l
.
Fuitque
ipsi
Manasse.
Quomodo
ita
permixti
fuerint,
ut
quasdam
urbes
possederint
in
sorte
Aser
et
Issachar,
quum
intra
eorum
limites
habitaret
tribus
Ephraim,
divinare
facile
non
est:
nisi
quia
forte
prospectum
fuit,
ne
habitatio
commodior
obnoxior
esset
multis
querimoniis:
vel
forte
prout
deinde
certius
innotuit
tota
regio,
aliquid
secundum
aequitatis
regulam
in
superiori
partitione
mutatum
fuit.
Videtur
itaque
haec
nova
fuisse
accessio,
postquam
compertum
fuit
filios
Manasse
absque
aliorum
iactura
posse
dilatari.
Nec
vero
illis
data
est
pacata
habitatio,
qua
statim
fruerentur:
sed
haereditas
illis
sub
spe
reposita
fuit
ut
in
coelesti
promissione
magis
quam
in
terrena
possessione
acquiescerent.
Quod
tamen
urbibus
illis
potiti
non
sunt,
eorum
culpae
adscribitur:
quia
sors
illis
indubium
erat
pignus
victoriae.
Non
potuerunt
igitur
expellere
incolas,
quia
neque
ex
animo
fuerunt
persuasi,
Deum
esse
veracem,
et
eius
virtutem
sua
pigritia
suffocarunt.
Sed
alterum
crimen
minus
tolerabile:
quod
quum
illis
facile
esset
omnes
delere,
non
modo
segnes
fuerunt
in
exsequendo
Dei
mandato:
sed
turpi
lucro
adducti,
vivos
servarunt
quos
Deus
exitio
destinaverat.
Nam
quibus
tributum
imponimus,
eos
quodammodo
recipimus
in
fidem
nostram,
et
clientelam:
vindictae
suae
ministros
praefecerat
Deus,
vires
ad
eam
exercendam
suppeditat:
ipsi
autem
non
modo
cunctantur,
sed
bene
agendi
libertatem
sibi
eripiunt.
Nihil
ergo
mirum
si
Deus
perversam
adeo
socordiam
severe
ultus
fuerit:
ut
gentes
illae,
quibus
contra
manifestam
prohibitionem
ignoverant,
fuerint
similes
aculeis
ad
configendos
eorum
oculos,
et
stimulis
ad
fodienda
latera
(Num.
33,
55).
Emergit
etiam
hic
quaestio,
quomodo
concessae
illis
fuerint
urbes
in
tribu
Aser
et
Issachar,
quum
adhuc
incognita
esset
utriusque
portio.
Ergo
xaia
nqeXtjiptv
quod
nondum
impletum
erat
refertur.
Quidquid
sit,
colligimus
propter
ignorantiam
locorum
non
ita
exacte
divisas
fuisse
singulas
partes,
quin
necesse
fuerit
34*
|