37:532
29.
Cur
litigatis
mecum
omnes
impie
agentes
in
me?
(vel
perfide)
dicit
Iehovah.
Concludit
Ieremias
superiorem
doctrinam.
Dicit
enim
Iudaeos
nihil
lucrari,
dum
excipiunt
adversus
Deum,
se
esse
innoxios,
et
putant
verbis
posse
effugere
illius
iudicium,
nec
tantum
id
faciunt,
sed
etiam
prosiliunt
eo
impudentiae,
ut
Deum
ipsum
provocent,
et
velint
reum
facere.
Uno
autem
verbo
respondet
Deus,
ipsos
esse
perfidos.
Summa
igitur
est,
Iudaeos
sibi
male
consulere,
dum
ita
animos
suos
obdurant
ad
pertinaciam,
quia
convictos
Deus
tenebit
impietatis,
ut
frustra
hoc
vel
illud
in
medium
afferant,
excusationis
causa.
Est
autem
hic
locus
notatu
dignus:
scimus
enim
quam
proclives
natura
simus
ad
hypocrisin.
Ubi
autem
Deus
nos
ad
tribunal
suum
citat,
vix
centesimus
quisque
est,
qui
agnoscat
suum
reatum,
et
se
humiliando
deprecetur
veniam:
sed
maior
pars
obstrepit,
imo
fere
omnes
obmurmurant
adversus
Deum
:
postea
colligunt
etiam
maiores
spiritus,
et
superbe
audent
provocare
Deum,
et
lacessere.
Quum
ergo
ita
in
nobis
regnet
hypocrisis,
et
penitus
infixa
sit
omnium
fere
cordibus:
deinde
quum
hypocrisis
generet
impudentiam
et
superbiam
adversus
Deum:
teneamus
quod
hic
dicit
propheta,
nempe
quicunque
adversus
ipsum
disceptant
nihil
consequi
suis
excusationibus,
quoniam
tandem
deteget
ipsorum
defectionem
et
perfidiam.
Sequitur
postea,
30.
Frustra
(in
vanum)
castigavi
filios
tuos,
correctionem
non
receperunt:
voravit
gladius
vester
prophetas
vestros
quasi
leo
vastator.
Quidam
ita
exponunt
principium
versus,
quod
Deus
castigaverit
Iudaeos
propter
vanitatem,
quoniam
assueti
erant
mendaciis.
Sed
non
respondet
posterius
membrum.
Non
dubium
igitur
est,
quin
Deus
hic
expostulet
cum
Iudaeis,
quoniam
ipsos
conatus
fuerit
reducere
in
viam,
et
expertus
fuerit
esse
prorsus
indomitos:
quemadmodum
eadem
fere
expostulatio
legitur
apud
Isaiam
primo
capite
(v.
6),
Frustra,
inquit,
castigavi
vos:
a
planta
pedis
usque
ad
verticem
capitis
nulla
est
sanitas.
Illic
ostendit
Deus
se
expertum
esse
omnia
remedia,
sed
ut
Iudaei
praefracto
erant
ingenio,
incurabiles
fuisse
eorum
morbos.
Idem
nunc
argumentum
tractat
Ieremias:
et
hoc
modo
iterum
exaggerat
Deus
malitiam
populi,
quum
testatur
non
tantum
verbis
se
tentasse
an
essent
dociles,
sed
etiam
ferulis
et
castigationibus:
verum
utrumque
laborem
fuisse
vanum.
Nuper
ioquutus
est
de
doctrina,
Prohibe
pedem
tuum
a
discalceatione,
et
guttur
tuum
a
siti.
Hortati
igitur
fuerant
prophetae
Iudaeos,
mandato
Dei,
ut
quiescerent
:
doctrina
fuerat
ipsis
inutilis
et
infructuosa.
Iam
adiungit
Deus
se
etiam
alio
modo
|