37:531
531
PRAELECTIONES
532
gloriam,
nempe
dum
res
vobis
sunt
pacatae:
ubi
autem
idola
vestra
in
tempore
non
succurrunt,
tunc
ad
me
reditis,
Surge,
et
serva
nos:
sed
quamdiu
idola
vobis
sunt
patres,
et
inde
salutem
speratis:
iam
nihil
mihi
est
negotii
vobiscum:
contenti
estote
vestris
idolis,
et
me
sinite
quoniam
ego
a
vobis
sum
desertus.
Et
ideo
subiicit,
Ubi
dii
vestri?
inquit.
Hic
Deus
subsannat
perversam
illam
fiduciam,
qua
se
fallebant
Iudaei:
Uli
sunt
dii
vestri
quos
vobis
fecistis?
Surgant,
videamus
an
vobis
opitulentur
in
tempore
afflictionis
vestrae.
Nunc
tenemus
prophetae
mentem.
Ostendit
enim
populum
nimis
praepostere
agere,
ubi
colit
idola
rebus
securis:
et
postea
vult
Deum
sibi
habere
obstrictum:
atqui
abnegat
Deum
verum,
ubi
deficit
ad
idola.
Ostendit
igitur
nihil
ipsis
auxilii
sperandum
esse
a
vero
Deo,
quoniam
spoliaverint
ipsum
propria
virtute,
ubi
sibi
idola
fabricarunt.
Nam
semper
retinendum
est
quod
dixit,
falsos
deos
habitos
fuisse
pro
patribus
et
autoribus
salutis
a
populo
illo.
Idem
hodie
fieri
certum
est
in
papatu:
nam
habent
suos
patronos:
ubi
autem
sentiunt
se
nihil
proficere
stultis
superstitionibus,
postea
vellent
Deum
sibi
opitulari,
et
tamen
nihil
residuum
illi
faciunt:
quoniam
postquam
rapuerunt
illi
omnes
partes
suae
gloriae,
et
partiti
sunt
quasi
spolia
inter
sanctos
mortuos,
tunc
tamen
vellent
Deum
sibi
esse
auxiliatorem.
Sed
videmus
quid
respondeat
Deus
ipse,
Ubi
dii
tui?
Hic
autem
est
huius
doctrinae
usus,
non
esse
exspectandum,
donec
re
ipsa
et
ultima
desperatione
cogamur
agnoscere
lusoriam
fuisse
nostram
operam,
ubi
opem
speravimus,
et
precati
sumus
ab
idolis,
sed
recta
veniendum
esse
ad
Deum
ipsum,
nt
nobis
opituletur
in
necessitate.
Amplificat
Deus
illum
sarcasmon,
hoc
est
illam
derisionem,
qua
usus
est,
Ubi
sunt
dii
tui?
Surgant
nunc,
ut
opitulentur
Ubi:
hoc
est,
vires
suas
experiantur
an
poterunt
te
iuvare.
Secundum
numerum
urbium
tuarum
fuerunt
dii
tui
Iehudah,
hoc
est,
quoniam
non
fuit
contentus
populus
uno
Deo,
unaquaeque
urbs
sibi
patronum
elegit.
Quum
ergo
innumera
deorum
turba
apud
vos
invocetur,
qui
fit
ut
non
succurrant
vobis?
Videmus
ergo
hic
acerbe
perstringi
populi
diffidentiam,
quia
non
acquieverat
in
solo
Deo:
sed
voluerat
sibi
accersere
deos
innumeros:
quum
multae
essent
urbes
in
tribu
Iehudah,
totidem
erant
patroni.
Unus
Deus
poterat
in
solidum
illis
sufficere,
et
poterat
afferre
plenam
salutem,
quoties
opus
esset:
spreverunt
unum
Deum.
Et
singulae
urbes
fabricatae
sunt
sibi
varios
deos.
Veniant,
inquit,
quandoquidem
in
illa
multitudine
confisi
estis,
Surgant
nunc,
ut
vobis
succurrant:
nam
ego,
quia
unus
sum,
a
vobis
contemnor.
Nunc
ergo
tenemus
etiam
in
hac
parte
prophetae
consilium.
Postea
sequitur,
|