[SEARCH HOME] | [CONTENTS] | [기독교강요 라틴어-영어 문장별 대조본] | [원문칼빈전집안드로이드앱]

IOANNIS CALVINI OPERA QUAE SUPERSUNT OMNIA
volume column dictionary *for dictionary, click or touch the word
[Pre] [Next] [Original Text Jpg]


37:530  hoc  est  servitute,  non  autem  cultu.  Putant  hoc  modo  se  esse  elapsos.  Sed  interea  ut  demus  quidquid  afferunt,  tamen  non  poterunt  negare  se  vertere  preces,  et  vota  dirigere  ad  statuas.  Quum  ergo  salutem  postulant  ab  ipsis  statuis,  quidquid  postea  cavillentur,  penitus  nugatorium  est.  Nam  prophetae  non  damnant  externum  gestum,  vel  genuflexionem,  vel  alios  ritus  caeremoniales,  quemadmodum  loquuntur,  ubi  idololatras  accusant.  Quid  igitur  ?  nempe  quod  dicunt  statuis,  Tu  es  pater  meus,  hoc  est,  quod  affigunt  virtutem  Dei  statuis  vel  ligneis,  vel  lapideis.  Certum  quidem  est,  Iudaeos  nunquam  demersos  fuisse  in  tanto  stupore,  ut  disertis  verbis  profiterentur  deos  lapideos,  vel  ligneos  esse  sibi  pares,  neque  ita  loquuti  sunt.  Nec  tamen  calumniatur  eos  propheta,  quum  hunc  sermonem  illis  adscribit:  sed  quemadmodum  ex  aliis  locis  satis  clare  patet,  prophetae  potius  expendunt  affectum  quam  verba.  Nam  Iudaei,  quum  se  prosternerent  coram  statuis,  idem  agebant  quod  hodie  papistas  agere  videmus.  Dicebant  se  colere  unum  Deum,  et  ab  ipso  salutem  petere:  sed  interea  putabant  virtutem  Dei  inclusam  esse  in  illis  statuis.  Ideo  dicebant,  Tu  es  pater  meus,  tu  me  genuisti:  ita  etiam  hodie  papistae.  Si  quis  se  prosternat  coram  statua  Catarinae,  vel  Christophori,  dicet  Pater  noster:  si  volet  hoc  excusare,  dicet  fieri  in  honorem  unius  Dei.  Sed  ita  absque  iudicio  ad  statuam  unam,  deinde  ad  alteram  transcurris:  tu  interea  demurmuras  Pater  noster.  Et  minime  dubium  est  quin  hodie  sit  crassior  superstitio  in  papatu,  quam  tunc  fuerit  apud  Iudaeos.  Atque  ut  hoc  sileatur  de  papistis,  quod  scilicet  demurmurant  suum  illud  Pater  noster  coram  statuis  quibuslibet:  tamen  dum  convertunt  vota  sua  ad  statuas,  non  dubium  est,  quin  affigant  illic  Dei  virtutem.  Hoc  igitur  nunc  tenendum  est,  non  tantum  damnari  Iudaeos,  quoniam  suffitum  fecerint  idolis,  vel  sacrificia  obtulerint,  sed  quia  transtulerint  gloriam  Dei  ad  statuas  suas,  quum  scilicet  peterent  illinc  salutem.  Quanquam  autem  hoc  non  fiebat  apertis  verbis,  propheta  hic  producit  in  medium  perversos  eorum  affectus,  quod  scilicet  non  erexerint  mentes  et  sensus  suos  sursum  ad  Deum,  sed  ita  conversi  fuerint  ad  statuas.  Postea  sequitur,  Verterunt  mihi  cervicem  et  non  faciem,  inquit.  Deus  his  verbis  iterum  confirmat  quod  prius  dixit,  nempe  apostasiam  illam,  vel  defectionem  fuisse  magis  apertam,  quam  ut  posset  fucari  ullis  coloribus.  Postea  addit,  Tamen  (nam  copula  )  hic  debet  resolvi  in  adversativam,  tamen)  in  tempore  afflictionis  suae  dicent,  Surge  et  serva  nos.  Deus  hic  conqueritur,  Iudaeos  nimis  perperam  abuti  sua  facilitate,  quod  scilicet  ad  ipsum  accurrant,  ubi  cogit  eos  gravior  aliqua  necessitas:  Quid  mihi  vobiscum,  inquit?  vos  addicti  estis  vestris  idolis:  vocatis  illa  patres  vestros,  et  adscribitis  illis  salutis  vestrae  U  

[Pre] [Next]


Copyright ⓒ 2018 In Hyuk Lee. All rights reserved. http://blog.naver.com/isaaci