37:529
529
IN
IEREMIAM.
CAP.
II.
530
detegunt
suam
impudentiam,
quum
eorum
improbitas
sit
in
omnium
conspectu,
noa
est,
sit
ita
manifesta,
ut
nullis
coloribus
possint
eam
tegere.
Nec
tantum
de
vulgo
ipso
loquitur,
sed
reges,
et
proceres,
et
sacerdotes,
et
prophetas
accusat:
quasi
diceret
a
minimo
usque
ad
maximum
omnes
ita
esse
corruptos,
ut
abiecto
omni
pudore,
prae
se
tulerint
manifestum
et
crassum
Dei
contemptum,
ubi
scilicet
sequuti
sunt
sua
figmenta,
et
superstitiones.
Et
tamen
dubium
non
est,
quin
multis
exceptionibus
conati
fuerint
Iudaei
se
defendere:
sed
Deus
hic
discutit
omnes
illas
fallacias,
quibus
putabant
sua
flagitia
posse
tegi:
et
dicit
nihilominus
esse
fures
manifestos.
Caeterum
quod
propheta
ante
dixerat,
Iudaeos
aliter
loquutos
esse,
et
nunc
traducit
eorum
impudentiam:
haec
inter
se
non
discrepant,
quoad
sensum.
Negabant
Iudaei
se
esse
apostatas,
vel
perfidos,
vel
deseruisse
cultum
Dei:
negabant
verbis,
sed
ubi
nunc
propheta
producit
in
medium
ipsorum
impudentiam,
non
agit
amplius
de
verbis.
Habebant
enim
fallaces
suos
praetextus,
quemadmodum
ante
dictum
fuit:
sed
rem
ipsam
propheta
nunc
sumit,
et
dicit
eos
improbe
et
pervicaciter
Deo
resistere,
ita
ut
eorum
desperata
sit
malitia
et
obstinatio.
Nunc
sequitur,
27.
Dicentes
ligno,
Pater
meus
tu
(hoc
est,
tu
es
pater
meus),
et
lapidi,
Tu
genuisti
me
(si
legamus
per
*>:
si
autem
per
1:
tu
genuisti
nos),
quia
verterunt
mihi
cervicem
(dorsum
alii
vertunt,
vel
posteriora),
et
non
faciem:
In
tempore
autem
calamitatis
suae
dicent
(hoc
est,
dicunt),
Surge,
et
serva
nos.
28.
Et
ubi
sunt
dii
tui,
quos
fecisti
tibi?
Surgant
an
servent
te
tempore
mali
tui
(hoc
est
afflictionis
tuae,
sicuti
prius),
quia
secundum
numerum
urbium
tuarum
fuerunt
dii
tui
Iehudah.
Hic
iam
confirmat
propheta
quod
prius
dixerat
de
obstinata
populi
malitia.
Ostendit
igitur
se
non
frustra
dixisse
nimis
crassa
esse
ipsorum
scelera,
nec
posse
ullis
cavillis
excusari.
Dicunt
enim,
inquit,
ligno,
Tu
es
pater
meus,
et
lapidi,
Tu
genuisti
me.
His
verbis
intelligit
propheta
idololatriam
ita
fuisse
grassatam
in
populo
illo,
ut
palam
transferrent
veri
Dei
honorem
ad
statuas
suas,
sive
ligneas,
sive
lapideas.
Caeterum
hic
propheta
designat
quod
maxime
detestabile
est
in
idololatria,
nempe
ubi
transfertur
honor
Dei
ad
statuas,
non
tantum
quoad
externam
caeremoniam,
ubi
scilicet
genua
flectuntur
coram
statuis,
sed
ubi
salus
expetitur
ab
ipsis.
Et
hoc
diligenter
notandum
est:
nam
papistae
hodie
etiam
si
se
prosternant
coram
suis
picturis
et
statuis:
tamen
ubi
premuntur,
non
agnoscunt
hunc
fontem
idololatriae.
Dicunt
se
colere
statuas,
non
latria,
quemadmodum
loquuntur,
sed
tantum
dulia,
Calvini
opera.
Vol
XXXVII.
|