[SEARCH HOME] | [CONTENTS] | [기독교강요 라틴어-영어 문장별 대조본] | [원문칼빈전집안드로이드앱]

IOANNIS CALVINI OPERA QUAE SUPERSUNT OMNIA
volume column dictionary *for dictionary, click or touch the word
[Pre] [Next] [Original Text Jpg]


25:526  valde  sudaret.  Quod  ad  rem  pertinet,  observandum  non  tantum  in  loco  excelso  cadere  sortem  tribus  Iuda,  ut  ipsa  regionis  eminentia  dignitatem  futuri  regni  commendet:  sed  nomen  eius  primum  exire  in  eiusdem  rei  praesagium.  Quod  iam  armis  partum  erat  dividere  incipiunt.  Tribuum  decem  nomina  coniiciuntur  in  urnam.  Iuda  omnibus  aliis  praefertur.  Quis  non  videt  attolli  in  summum  gradum,  ut  ratum  sit  vaticinium  Iacob?  Iam  intra  fines  hic  positos  satis  notum  est  fuisse  optima  pascua  et  vites  generosas  ac  foecunditate  celebres.  Hoc  modo  dum  sors  respondet  vaticinio  Iacob,  illam  non  casu  cecidisse  plane  liquet:  sanctum  vero  patriarcham  quod  a  spiritu  dictatum  erat  protulisse.  Si  qui  sint  locorum  peritiores,  illis  quidem  iucunda  erit  et  utilis  argutior  disquisitio.  Verum  ne  rudiores  pigeat  ignota  nomina  legere,  non  mediocre  operae  pretium  se  fecisse  existiment,  modo  brevem  quam  attigi  summam  teneant,  in  sublime  efferri  tribum  Iuda,  ut  supra  alias  conspicua  emineat,  donec  inde  sceptrum  exsurgat  :  deinde  vitiferam  et  pascuis  nobilem  regionem  assignari  eius  posteris:  ad  haec,  ut  totus  populus  agnosceret  non  fortuitum  fuisse  iactum,  qui  tribus  ante  saeculis  praedictus  fuerat.  Praeterea  indoctis  quoque  ex  multiplici  ambitu  colligere  promptum  est:  spatiosam  fuisse  plagam,  quam  tribus  una  sortita  est.  Nam  etsi  postea  contigit  aliqua  diminutio:  semper  latissime  dominati  sunt.  Memoria  vero  tenendum  est  quod  dixi,  sorte  nihil  aliud  fuisse  declaratum  quam  filiis  Iuda  terminum  esse  continuum  terrae  Aedom  et  filiis  Sin:  eosdem  finitimos  ab  altera  parte  torrentis  Aegypti  marique  mediterraneo;  qui  vero  electi  erant  divisores,  quoad  ferebat  eorum  iudicium:  pro  multitudine  hominum  emensos  esse  quanta  illis  portio  cederet,  nec  longius  extendisse  eorum  fines:  eandem  quoque  rationem  sequutos  esse  in  aliis  ut  postulabat  vicinitas.  Nec  vero  obstitit  error  quominus  firmum  fuerit  quod  decreverant.  Nam  sicut  eos  non  puduit  ex  parte  retractare  partitionem  non  satis  considerate  factam:  ita  vicissim  populus,  quum  agnosceret  eos  optima  fide  et  probitate  in  negotio  versatos  esse,  libentius  se  submisit  eorum  decreto:  nec  obstitit  particularis  error  quominus  rata  maneret  generalis  actio.  Verbum  unum  attingere  de  urbe  Iebus,  cuius  nomen  postea  fuit  Ierosolyma,  operae  pretium  erit.  Quum  iam  arcano  Dei  consilio  in  sacrarium  electa  esset,  illicque  futura  esset  regni  sedes:  fuisse  tamen  possessam  ab  hostibus  usque  ad  tempus  Davidis.  Nam  in  tam  diuturna  privatione  eius  loci,  in  quo  fundata  erat  reliquae  terrae  sanctitas,  praestantia  et  decus,  dilucida  apparuit  Dei  maledictio,  ad  puniendam  populi  ignaviam.  Si  quidem  id  perinde  erat  ac  si  terrae  adempta  esset  praecipua  dignitas  et  ornamentum.  Sed  ex  altera  parte  refulsit  mirabilis  Dei  bonitas,  quod  Iebusaei  qui  

[Pre] [Next]


Copyright ⓒ 2018 In Hyuk Lee. All rights reserved. http://blog.naver.com/isaaci