37:525
525
IN
IEREMIAM.
CAP.
II.
526
quasi
diceret,
Ubi
gravidae
sunt
asinae
sylvestres,
et
iam
instat
tempus
pariendi,
tunc
onere
suo
cohiberi:
ita
deprehendi
facile
posse,
quoniam
non
vigent
celeritate,
ut
antea:
gestant
enim
foetus
suos
in
utero.
Ergo
nunc
propheta
dicit
populum
esse
similem
asinis
sylvestribus,
quoniam
non
potest
ulla
doctrina
ipsos
remorari,
neque
fraenare
ipsorum
intemperiem:
sed
exspectandum
esse
tempus
partus.
Nunc
videndum
est
quomodo
haec
similitudo
aptari
ad
populum
debeat.
Continet
hic
versus
duas
partes:
prior
ostendit,
quemadmodum
iam
dixi,
populum
non
posse
flecti
ullis
sanctis
monitionibus
neque
parere
ullis
consiliis:
sed
ferri
vesana
sua
libidine,
quasi
vento
occasionis,
vel
fortuiti
occursus.
Haec
est
prior
pars.
Iam
quoniam
tanta
erat
contumacia
in
populo
illo,
Deus
hic
denuntiat
hypocritis,
venturum
esse
tempus,
quo
ipsis
remoram
iniiciat,
et
frangat
ipsorum
violentum
furorem.
Quomodo?
Aderit
tempus
pariendi,
hoc
est,
tandem
ubi
conceperitis
multas
iniquitates,
pondus
vestrum
vobis
obstabit.
Significat
autem
tempus
iudicii
sui:
quasi
diceret,
Non
est
agendum
vobiscum
tanquam
cum
hominibus
sani
et
moderati
iudicii.
Estis
enim
ferae
bestiae,
et
quae
cicurari
non
possunt.
Quid
ergo
restat?
Quemadmodum
asina
sylvestris
pondere
suo
gravatur
dum
tempus
partus
instat,
ita
ego
efficiam,
inquit,
ut
sentiatis
tandem
onus
vestrarum
iniquitatum,
quod
erit
vobis
intolerabile,
et
vos
opprimet:
Iam
etiam
si
pervicacia
vestra
sit
indomabilis,
manus
mea
sufficiet
ad
vos
cohibendos.
Ego
enim
vos
conteram,
quia
non
estis
flexibiles,
neque
obtemperans
doctrinae
meae.
Nunc
ergo
tenemus
et
quorsum
tendat
similitudo,
et
quomodo
accommodata
fuerit
ad
populum
illum,
et
quae
etiam
utilitas
hodie
a
nobis
colligi
debeat.
Reliqua
in
crastinum.
PRECATIO.
Da,
omnipotens
Deus,
quando
dignatus
es,
ubi
nos
eripuisti
a
Satanae
tyrannide,
imponere
iugum
tuum
cervicibus
nostris,
ut
etiam
regas
nos
spiritu
docilitatis,
et
obedientiae,
et
mansuetudinis:
atque
ita
nos
tibi
sponte
subiiciamus
tota
vita,
ut
fructum
ex
nobis
colligas
gratiae
redemptionis
tuae:
et
ita
renuntiemus
peccato,
ut
Ubi
tamen
nos
addicamus
in
obsequium,
et
servi
simus
iustitiae
tuae,
donec
tandem
peracto
militiae
nostrae
cursu,
colligamur
in
beatam
Ulam
quietem,
quae
nobis
parta
est
sanguine
unigeniti
filii
tui,
Amen.
25.
Prohibe
pedem
tuum
a
discalceare
(hoc
est,
ne
discalceeris),
et
guttur
tuum
a
siti
(quanquam
alii
existimant
esse
nomen
substantivum
FjfP,
et
mihi
placet:
ita
vertendum
erit,
Prohibe
pedem
tuum
a
discalceatione,
et
guttur
tuum
a
siti),
et
dixisti,
Actum
est:
non:
quia
dilexi
alienos,
et
post
Ulos
ambulabo.
|