9:522
Aliud
praeterea
caputl)
controversum
est,
de
voce
spiritualiter,
a
qua
multi
abhorrent,
quod
putant
imaginarium
aliquid
vel
inane
notari.
Ergo
hic
etiam
succurrat
definitio
necesse
est.
Spiritualis
ergo
manducatio
carnali
opponitur.
Carnalis
autem
vocatur,
qua
putant
quidam
substantiam
ipsam
Christi
in
nos
transfundi,
sicuti
panis
comeditur.
Ex
opposito
autem
dicitur
[pag.
99]
spiritualiter
nobis
Christi
corpus
dari
in
coena,
quia
facit
arcana
spiritus
sancti
virtus
ut
quae
locorum
spatio
distant,
inter
so
uniantur:
ac
proinde
ut
e
coelo
ad
nos
penetret
vita
ex
carne
Christi,
quae
vis
et
facultas2)
vivificandi
non
incommode
abstractum
aliquid
a
substantia
dici
posset,
modo
sane
hoc
et
dextre
intelligatur,
manere
scilicet
in
coelo
Christi
corpus,
et
tamen
ad
nos,
qui
in
terra
peregrinamur,
vitam
ex
cius
substantia
manare
ac
pervenire.
Quod
3)
quidam
a
nobis
duplicem
manducationem
inscite
confundi
iactant,
negamus
inscitia
nos
praetermittere
quod
sibi
fabricarunt
ipsi
de
sacramentali
esu,
quem
volunt
esse
substantiae
carnis
absque
effectu
vel
gratia.
Nihil
autem
tale
vel
scripturis
proditum,
vel
ecclesiae
veteris
testimonio
suffultum
est.
Nam
certe
veritas
et
res
sacramenti
non
tantum
est
applicatio
beneficiorum
Christi,
sed
Christus
ipse
cum
morte
et
resurrectione
sua.
Quare
non
dextri
sunt
interpretes,
qui
ab
una
parte
Christum
statuunt
vacuum
omnibus
spiritus
sui
donis
omnique
virtute,
ab
aitera
coniungunt
eum
cum
spiritualibus
donis
et
manducationis
fructu
:
quia
non
potest
sine
contumelia
separari
a
spiritu
suo,
non
magis
quam
a
se
ipso
divelli.
Nec
vero
illis
suffragantur
Pauli
verba
(1.
Cor.
II,
27),
reos
esse
corporis
Christi
qui
indigne
comedunt
panem
coenae,
quando
reatus
non
adscribitur
receptioni,
nec
usquam
legitur,
nec
rationi
consentaneum
est
in
damnationem
cuiquam
cedere
quod
Christum
recipiat:
sed
damnantur
qui
eum
respuunt.
Conveniat
igitur
de
hoc
quoque
capite,
sacramentaliter
Christi
corpus
comedi
ab
impiis,
non
vere
nec
re
ipsa,
sed
signo
tenus.
[pag.
100]
Haec
definitio
explicat
quaestionem,
quid
sit
in
coena
per
fidem
recipere
Christi
corpus.
Quibusdam
suspiciosum
est
nomen
fidei,
ac
si
veritatem
et
effectum
everteret.
Atqui
longe
secus
accipere
convenit,
quia
scilicet
non
aliter
Christo
coniungimur,
quam
si
mentes
nostrae
mundum
transbcendant.
Nostrae
itaque
cum
Christo
coniunctionis
vinculum
est
fides,
quae
sursum
nos
attollit,
et
anchoram
suam
iacit
in
coelo,
ut
in
sua
1)
Sic
Calvinus
in
MS.
correxit
quod
Beza
dederat:
Secundum
caput.
2)
et
facultas
a
Calvino
add.
3)
Tota
haec
[jericopt
usque
ad
verba
signo
tenus,
a
Calvino
in
margine
addita
fuit.
|