[SEARCH HOME] | [CONTENTS] | [기독교강요 라틴어-영어 문장별 대조본] | [원문칼빈전집안드로이드앱]

IOANNIS CALVINI OPERA QUAE SUPERSUNT OMNIA
volume column dictionary *for dictionary, click or touch the word
[Pre] [Next] [Original Text Jpg]


25:522  legitur  Numer.  30  cap.  Decem  qui  vocantur  nunc  familiarum  capita,  non  suffragiis  hominum,  sed  voce  Dei  fuisse  creatos  ad  munus  hoc  exsequendum.  Ita  singulae  tribus  habebant  proprios  cognitores,  ne  qua  fraus  aut  vis  interveniret.  Deinde  nefas  erat  qui  a  Deo  nominati  fuerant,  habere  suspectos.  En  quomodo  dedit  Iosue  terram,  quae  tamen  sortitioni  subiecta  fuit.  4.  Levitis  non  dederunt  Tertio  idem  repetitur  de  Levitis,  non  venisse  in  numerum,  ut  caput  unum  facerent:  sed  alio  consilio,  quia  scilicet  continuo  post  sequitur,  filios  Ioseph  in  duas  tribus  fuisse  divisos,  atque  ita  privilegio  duplicatam  illis  fuisse  portionem.  Sic  enim  vaticinatus  fuerat  Iacob:  imo  tanquam  arbiter  a  Deo  datus  filium  Ioseph  reliquis  hac  in  parte  praetulerat.  Ergo  Levitas  sibi  assumpsit  in  peculium,  et  in  eorum  locum  substituit  alteram  ex  duabus  familiis  Ioseph.  6.  Accesserunt  filii  Iuda.  Inseritur  narratio,  qua  abrumpitur  quod  de  terrae  partitione  dici  coeptum  erat:  nempe  quod  postulaverit  Caleb  montem  Hebron  sibi  dari,  ut  a  Mose  promissus  erat.  Id  autem  longo  ante  tempore  accidit,  quam  bellandi  finem  populus  fecisset  ac  sortiri  oporteret.  Quintus  enim  annus  numeratur  a  terrae  ingressu:  nec  vero  locum  iam  pacatum  et  hostibus  vacuum  sibi  relinqui  vult:  sed  in  medio  armorum  strepitu  ac  fervore  permitti  sibi  cupit,  illum  profligatis  caesisque  gigantibus  acquirere.  Tantum  cavet,  ne  ubi  sua  virtute  gigantes  domuerit,  laboris  sui  mercede  fraudetur.  Ratio  cavendi  est,  ne  in  communem  tribus  sortem  veniat.  Ideo  non  solus  ipse  causam  suscipit:  sed  tribules  quoque  filii  Iuda  subscribunt:  quia  extraordinario  hoc  munere  quod  in  unam  familiam  conferebatur  fiebat,  ut  tantundem  omnibus  accresceret.  Quamvis  ergo  solus  Caleb  verba  faciat,  adest  tamen  tota  tribus  cuius  intererat  illum  hoc  praemio  locupletari.  Cur  vero  nomen  Kenisaei  inditum  fuerit  ipsi  Caleb,  mihi  non  liquet.  Sic  etiam  vocatur  Numer.  32.  Nec  vero  me  latet  quid  alii  divinent:  nempe  ita  cognominatum  fuisse  a  Kenas,  vel  quod  apud  Kenisaeos  habitaverit  ipse,  aut  quispiam  e  maioribus.  Sed  apud  me  nihil  firmum.  Quid  si  ab  aliquo  insigni  actu  titulum  adeptus  fuerit?  Sicuti  victores  interdum  cognomen  ex  gentibus  subactis  assumunt.  Primo,  quia  neque  in  publicas  tabulas  relata  erat  promissio,  nec  eius  quisquam  erat  testis  superstes  praeter  Iosuam,  ipsum  compellat.  Probabile  autem  est,  quum  exploratores  decem  nomina  Enakim  ad  terrendum  populum  obiectarent:  Caleb  ut  eorum  improbitatem  refelleret,  quod  verum  erat  respondisse,  eos  quum  aspiceret  in  monte  Hebron,  adeo  non  fuisse  terribiles,  ut  eos  seorsum  aggressurus  esset,  modo  illis  expulsis  succederet.  Atque  hac  lege  habitationem  a  Mose  fuisse  concessam  in  eo  loco  quem  sua  fortitudine  acquisiisset.  

[Pre] [Next]


Copyright ⓒ 2018 In Hyuk Lee. All rights reserved. http://blog.naver.com/isaaci