9:521
O21
CHRISTI
IN
COENA.
522
pios,
inseparabile
esse
vinculum
signi
et
rei
signatae
in
promissione
ipsa,
qua
Deus
nihil
fallaciter
ostentat,
sed
figurat
quod
vere
et
re
ipsa
praestat.
Porro
frustra
litigatur
de
corpore
duplici.
Mutata
quidem
fuit
conditio
in
Christi
carne,
ubi
in
coelestem
gloriam
recepta,
quidquid
terrenum,
mortale
vel
caducum
erat
exuit.
Interea
tamen
statuere
oportet,
non
aliud
corpus
vivificum
nobis
esse,
aut
vere
cibum
posse
censeri,
nisi
quod
pro
expiandis
peccatis
crucifixum
est
:
sicuti
et
verba
sonant.
Idem
ergo
corpus
quod
semel
filius
Dei
patri
in
sacrificium
obtulit,
quotidie
nobis
in
coena
offert,
ut
sit
in
spirituale
alimentum.
Tantum
de
modo
tenendum
est
quod
nuper
attigi,
non
opus
esse
descendere
carnis
essentiam
e
coelo
ut
ea
pascamur,
sed
ad
penetranda
impedimenta
et
superandam
locorum
distantiam
sufficere
spiritus
virtutem.
Interea
non
negamus
quin
modus
hic
humanae
menti
sit
incomprehensibilis,
quia
neque
naturaliter
caro
esset
vita
animae,
')
neque
e
coelis
vim
suam
ad
nos
exsereret,
neque
frustra
communicatio,
quae
nos
facit
carnem
a
carne2)
Christi
et
ossa
ex
ossibus
eius,
vocatur
a
Paulo
magnum
mysterium
(Ephes.
5,
30).
Ergo
in
sacra
coena
miraculum
[pag.
98]
agnoscimus,
quod
et
naturae
fines,
et
sensus
nostri
modum
exsuperat,
dum
Christi
vita
nobis
fit
communis,
et
eius
caro
nobis
in
alimentum
datur.
Modo
quaecunque
definitioni
nuper
positae
repugnant
commenta
procul
facessant:
qualia
sunt
de
corporis
ubiquitate,
vel
de
occulta
sub
panis
symbolo
inclusione,
vel
de
substantiali
in
terris
praesentia.
Haec3)
ubi
transacta
fuerint,
emergit
adhuc
dubitatio
de
voce
substantiae:
cuius
sedandae
haec
videtur
esse
expedita
ratio,
ut
crassa
imaginatio
tollatur
de
manducatione
carnis,
ac
si
corporalibus
cibis
esset
similis,
qui
ore
sumpti
in
ventrem
descendunt.
Nam
ubi
haec
absurditas
remota
fuerit,
non
est
cur
negemus
substantialiter
nos
pasci
Christi
carne,
quia
vere
coalescimus
cum
ipso
in
unum
corpus
per
fidem,
et
ita
unum
cum
ipso
efficimur.
Unde
sequitur
substantiali
societate
nos
cum
ipso
coniungi,
non
secus
ac
substantialis
vigor
a
capite
in
membra
defluit.
Definitio
igitur
statuenda
erit:
Substantialiter
nos
fieri
carnis
Christi
participes,
non
quod
fiat
carnalis
quaedam
mixtura,
vel
quod
caro
Christi
e
coelis
elicita
in
nos
penetret,
vel
quod
ore
deglutiatur,
sed
quia
non
secus
animas
nostras
vivificet
Christi
caro,
quoad
vim
et
efficaciam,
ac
panis
vinique
substantia
corpora
aluntur.
1)
animae
vita
M*.≫.
2)
e
carne
MS.
B)
Rie
rursus
incipit
textus
a
Beza
scriptus
%n
Cod.
Genev.
Qui
scripserat
:
Prima
dubitatio
de
voce
substantiae.
Quod
Calvinum
emendavit
ui
nunc
legitur.
|