[SEARCH HOME] | [CONTENTS] | [기독교강요 라틴어-영어 문장별 대조본] | [원문칼빈전집안드로이드앱]

IOANNIS CALVINI OPERA QUAE SUPERSUNT OMNIA
volume column dictionary *for dictionary, click or touch the word
[Pre] [Next] [Original Text Jpg]


47:52  humani  generis  natura,  quis  rectus  sit  in  scholam  Christi  ingressus,  quibus  initiis  formari  nos  ad  profectum  coelestis  doctrinae  oporteat.  Concionis  enim  quam  habet  Christus  haec  summa  est,  ut  veri  simus  eius  discipuli,  nos  oportere  fieri  novos  homines.  Verum  antequam  longius  progredimur  ex  circumstantiis,  quas  evangelista  hic  recitat,  expendere  convenit  quae  impedimenta  Nicodemum  tenuerint,  ne  se  totum  Christo  daret.  Ex  Pharisaeis.  Hoc  quidem  honorificum  Nicodemo  fuit  apud  suos,  sed  evangelista  illi  titulum  hunc  non  tribuit  honoris  causa,  sed  potius  obstaculum  fuisse  notat,  quominus  libere  et  soluto  animo  ad  Christum  veniret.  Unde  monemur,  qui  in  mundo  excellunt,  ut  plurimum  implicitos  teneri  pessimis  laqueis,  imo  sic  videmus  multos  teneri  constrictos,  ut  ne  levissimo  quidem  voto  in  coelum  tota  vita  aspirent.  Unde  dicti  sint  Pharisaei  alibi  docuimus:  nam  quasi  medullam  scripturae  et  arcanum  sensum  tenerent,  solos  legis  interpretes  se  esse  iactabant:  atque  hac  ratione  vocabant  se  D^TIS.  Essenis  tametsi  austerior  vita  conciliabat  sanctitatis  famam,  quia  tamen  eremitis  similes  a  communi  vita  et  hominum  consuetudine  dissidebant,  ideo  Pharisaeorum  secta  in  maiori  pretio  erat.  Porro  evangelista  non  tantum  commemorat  Nicodemum  ordine  fuisse  Pharisaeum,  sed  unum  ex  gentis  suae  primoribus.  2.  Venit  ad  Iesum  nocte.  Quod  noctu  venit,  inde  nimis  timidum  fuisse  colligimus:  suo  enim  splendore  oculos  quasi  perstrictos  habebat.  Obstabat  etiam  forte  pudor,  quia  ambitiosi  homines  de  sua  fama  actum  esse  putant,  si  ad  discentium  ordinem  ex  magistrali  fastigio  semel  descenderint.  Nec  dubium  est,  quin  stulta  scientiae  opinione  inflatus  fuerit.  Denique  quum  se  magnifaceret,  sibi  decedere  quidquam  nolebat.  Et  tamen  aliquod  pietatis  semen  in  eo  se  profert,  quod  Dei  prophetam  apparuisse  audiens,  doctrinam  coelitus  allatam  non  contemnit  nec  negligit,  sed  aliquo  eius  desiderio  tenetur,  quod  studium  nonnisi  ex  Dei  timore  et  reverentia  natum  erat.  Multos  titillat  frivola  curiositas,  ut  de  rebus  novis  avide  inquirant,  sed  non  dubium  est,  quin  Nicodemum  religio  et  conscientiae  sensus  impulerit,  ut  Christi  doctrinam  familiarius  nosse  cuperet.  Ac  quanquam  semen  illud  diu  quasi  emortuum  latuit,  mortuo  tamen  Christo,  fructum  produxit,  qualem  nemo  unquam  sperasset.  Rabbi,  scimus.  Tantundem  valent  haec  verba,  ac  si  dixisset,  Magister,  scimus  quod  veneris  magister.  Sed  quum  tunc  literati  homines  vulgo  magistri  dicerentur,  Nicodemus  priore  loco  Christum  ex  more  salutans,  usitatum  nomen  illi  tribuit,  postea  autem  a  Deo  missum  esse  affirmat  qui  magisterio  fungatur.  Atque  ab  hoc  principio  pendet  omnis  doctorum  autoritas  in  ecclesia.  Nam  quum  ex  solo  Dei  verbo  sapere  nos  oporteat,  non  alii  certe  au-  

[Pre] [Next]


Copyright ⓒ 2018 In Hyuk Lee. All rights reserved. http://blog.naver.com/isaaci