[SEARCH HOME] | [CONTENTS] | [기독교강요 라틴어-영어 문장별 대조본] | [원문칼빈전집안드로이드앱]

IOANNIS CALVINI OPERA QUAE SUPERSUNT OMNIA
volume column dictionary *for dictionary, click or touch the word
[Pre] [Next] [Original Text Jpg]


37:52  (Abominationem.)  Alii  vertunt,  Abominatio:  atque  intelligunt  homines  qui  idola  eligunt,  abominabiles  esse.  Sed  alium  sensum  esse  puto.  Verbum  elegit  accipio  indefinite,  ut  grammatici  loqui  solent,  quemadmodum  etiam  alias  saepe  occurrit  in  scripturis.  Nam  quum  prophetae  de  vulgo  hominum  loquuntur,  et  aliquid  commune  et  usitatum  narrant,  substantivum  non  exprimunt.  Sic  igitur  intelligo,  homines  idola  fabricare  non  posse,  quin  simul  abominationem  fabricent.  Atque  hic  locus  singularis  est  ad  detestanda  idola,  et  audaciam  hominum  qui  ea  constituunt.  Hoc  enim  sine  maxima  Dei  contumelia  fieri  non  potest..  Videtur  quidem  nonnullis  esse  lusus:  sed  propheta  abominationem  esse  pronuntiat,  quam  Deus  ferre  non  potest,  nec  inultam  esse  patietur.  Ac  per  verbum  eligendi  idololatriae  origo  quasi  digito  monstratur:  quia  nunquam  tot  corruptelis  vitiata  esset  pura  religio,  nisi  pro  sua  libidine  ausi  fuissent  homines  deos  sibi  fingere.  Quare  notandum  est  electitios  omnes  cultus  verae  pietati  opponi.  25.  (Excitavi  ah  aquilone.)  Iterum  ad  illud  argumentum  redit  quod  prius  attigerat,  de  praescientia  et  potentia  Dei  :  atque  in  eum  solum,  cuius  haec  sunt,  Dei  nomen  competere  ostendit.  Vana  igitur  esse  idola,  quae  nihil  omnino  aut  norunt  aut  possunt.  Quod  dicit  se  ab  aquilone  excitasse,  nonnulli  de  Cyro  interpretantur,  alii  de  Christo.  Ego  vero  duas  res  hic  a  propheta  notari  existimo.  Nam  quum  dicit  ab  aquilone,  intelligit  Chaldaeos:  ab  oriente,  Medos  et  Persas.  Ac  si  diceret:  duae  mutationes  memoratu  dignae  contingent:  nam  Chaldaeos  excitabo,  quorum  regnum  in  sublime  eveham.  Deinde  advenient  Persae,  qui  eorum  potentiam  ad  se  transferent.  Haec  Dominus  quamvis  longo  postea  intervallo  futura,  iam  sibi  nota  esse  suoque  consilio  ordinata  esse  docet,  ut  eorum  eventus  suae  divinitatis  certum  sit  documentum.  Interea  priore  membro  poenam  denuntiat  ad  terrendos  Iudaeos:  secundo  commendat  misericordiam  suam,  quia  et  captivitatem,  et  liberationem  populi,  opus  suum  fore  testatur,  ut  palam  sit  penes  ipsam  et  praescientiam  et  potentiam  esse.  Profani  homines  varia  inter  deos  suos  officia  distribuunt.  Apollo  praedicit  futura,  Iupiter  exsequitur,  atque  alius  alia  agit.  Dei  vero  partes  sunt  non  solum  futura  praedicere  aut  significare,  sed  omnia  disponere  suo  arbitratu.  Quidquid  enim  divinitatis  est,  in  solum  Deum  competit,  nec  alio  transferri  potest.  Ideo  tam  praescire  quam  facere  coniunctim  sibi  vendicat.  Ab  aquilone  se  vocare  dicens,  ut  nuper  attigi,  vaticinium  edit  de  futura  captivitate,  de  qua  tunc  nulla  opinio  erat,  quia  Iudaei  cum  Chaldaeis  amicitia  iuncti  erant.  Simul  de  restitutione  populi  vaticinatur,  qui  per  Cyrum  in  patriam  reductus  est.  Quis  in  illo  rerum  statu  haec  credibilia  esse  existimasset:  praesertim  

[Pre] [Next]


Copyright ⓒ 2018 In Hyuk Lee. All rights reserved. http://blog.naver.com/isaaci