9:516
ferant
in
sacrificium,
ut
sacrae
coenae
institutionem
sanguine
proprio
sanciant.
Sexcenti
martyres
coram
Deo
advocati
stabunt
pro
defensione
meae
doctrinae.
Pro
eadem
causa
hodie
trecenta
hominum
millia
periclitantur.
Sentiet
tandem
Heshusius
et
similes,
quam
intolerabile
apud
Dei
tribunal,
et
coram
omnibus
angelis,
sacrilegium
sit,
non
tantum
vivos
Christi
servos,
quorum
in
piis
laboribus,
vigiliis
et
certaminibus
refulget
non
dubia
pietas,
atrociter
lacerare,
sed
etiam
mortuos
crudeliter
vexando
foedare
innoxium
sanguinem,
atque
etiam
Deo
sacrum.
Haec
breviter
ad
eius
convicia.
De
re
ipse
aliquando
respondeat.
Dicit
absque
distractione
carnem
Christi
in
pane
comedi,
in
vino
bibi
sanguinem:
sibi
tamen
incognitum
esse
quomodo
id
fiat.
Scilicet
quum
manifestis
repugnantiis
se
implicet,
inquiri
non
patitur.
Ego
autem
propius
urgeo:
quia
de
pane
non
pronunciat
Christus:
Hic
ego
[pag.
9o]
sum:
sed
corpus
suum
nominat,
seorsum
quoque
sanguinem
in
calice
offert,
non
posse
fieri
quin
sanguis
a
corpore
separetur.
Frigidum
enim
est
illud
papistarum
sophisma,
corpus
esse
in
calice,
et
sanguinem
in
pane,
per
concomitantiam:
quia
non
temere
*
distinctis
symbolis
carnem
suam
in
cibum,
et
sanguinem
in
potum
dedit.
Si
idem
utroque
symbolo
datur:
ergo
substantialiter
panis
est
sanguis,
et
vinum
est
corpus.
Tam
panis
vero
quam
calix
bis
et
seorsum
erit
totus
Christus.
Quod
si
Christo
propositum
fuit
fideles
suos
distincte
pascere
cibo
et
potu
spirituali,
sequitur,
neque
in
pane
esse
carnem,
nec
sanguinem
in
vino,
sed
ab
his
symbolis
mentes
sursum
esse
erigendas
:
ut
edendo
Christi
carnem,
et
sanguinem
bibendo,
solidis
alimentis
fruamur,
nec
tamen
distrahamus
Christum.
Hanc
lucem
ut
obscuret
Heshusius,
tametsi
philosophiae
nomine
audacter
infamat
quod
est
ex
genuina
theologia
sumptum,
non
aliud
tamen
consequitur,
nisi
ut
sanis
omnibus
et
modestis
detestabilis
sit
arrogantiae
plena
obstinatio.
Octavam
obiectionem
περὶ
τῆς
ἀρτολατρείας,
etsi
non
fideliter
recitat,
nimis
tamen
frigide
ac
dilute
solvit.
Panem
adorandum
esse
negat:
quia
unione
hypostatica
non
est
Christi
corpus.
Certe
Philippus
Melanchthon
non
tam
rerum
et
verborum
ignarus
erat
quin
distinctionem
hanc
teneret.
Vidit
tamen,
quod
res
erat,
si
panis
esset
corpus,
sine
ulla
exceptione
esse
adorandum.
Quanquam
ante
ostendi,
ut
demus
Heshusio
non
consequi
ex
eius
errore
panem
esse
adorandum,
ne
sic
tamen
effugere
crimen
ἀρτολατρείας,
quia
negare
non
potest
quin
adorandus
sit
Christus
in
pane
vel
sub
pane.
Nam
certe
ubicunque
est,
fraudari
eum
fas
non
erit
suo
honore
[pag.
91]
et
cultu.
Quid
ergo
magis
praeposterum,
quam
locari
in
pane,
et
illic
non
adorari?
Nec
de
re
dubia
litigandum
est.
Quorsum
enim
attollitur
apud
eos
panis?
quorsum
se
in
genua
prosternunt
coram
|