37:516
que
non
esse
appetendum
nobis
potum
vel
ex
Nilo,
vel
ex
Euphrate,
hoc
est,
ex
mundi
illecebris,
quae
prae
se
ferunt
magnam
pompam
:
sed
potius
bibendum
esse
ex
arcano
illo
fonte,
qui
ideo
nobis
reconditus
est
ut
fide
ipsum
quaeramus.
Iam
sequitur,
19.
Castigabit
te
malitia
tua,
et
aversiones
tuae
(vel
defectiones
tuae)
poenam
de
te
exigent:
et
cognosces
et
scies,
quod
malum
et
amarum
tuum
derelinquere
(ad
verbum,
hoc
est,
quod
reliqueris)
Iehovam
Deum
tuum,
et
quod
timor
meus
super
te
non
fuerit,
dixit
Dominus
Iehovah
exercituum.
Hic
propheta
iterum
confirmat
quod
prius
dixi?
nempe
populum
tandem,
velit
nolit,
sensurum
quid
sit
a
Deo
deficere:
quasi
diceret,
nisi
hactenus
satis
edoctus
fuisti
tot
experimentis,
perfidiam
tuam
esse
tibi
malorum
causam,
Deus
mala
malis
cumulabit,
ut
tandem
vel
invitus
cognoscas
te
recipere
iustam
mercedem
tuae
malitiae.
Haec
igitur
summa
est.
Sed
primo
dicit,
Castigabit
te
malitia
tua:
quasi
diceret,
etiam
si
Deus
non
conscenderet
tribunal,
neque
manum
suam
exsereret
ad
poenas
infligendas
populo,
tamen
iudicium
palam
fore
in
ipsis
sceleribus.
Et
hoc
vehementius
est,
ac
plus
habet
efficaciae,
quam
si
propheta
simpliciter
diceret
Deum
iustas
poenas
exigere
de
populo.
Malitia
igitur
tua
castigabit
te,
inquit:
quemadmodum
apud
Isaiam
eadem
fere
est
loquutio:
Stabit,
inquit,
ex
adverso
malitia
tua:
quasi
diceret
Deus,
Etiam
si
ego
quiescam,
et
non
sumam
mihi
partes
iudicis,
etiam
si
non
aliunde
surgat
accusator,
etiam
si
nullus
tibi
litem
intendat:
malitia
tua
stabit
ex
opposito,
et
incutiet
tibi
ruborem.
Sic
etiam
hoc
loco,
Malitia
tua
castigabit
te.
Tenenda
autem
-est
ratio
cur
propheta
hoc
dicat.
Nam
scimus
tunc
in
ore
multorum
fuisse
querimonias,
ac
si
Deus
nimium
severus
fuisset
ac
rigidus.
Quum
ergo
ita
subinde
obstreperent
Deo,
propheta
repellit
tales
calumnias,
ac
dicit
malitiam
sufficere,
ut
vindictam
contra
illos
exerceat.
Idem
de
aversionibus
:
sed
quod
generaliter
dixerat
nunc
melius
exprimit,
quod
scilicet
populus
sese
subduxerit
a
cultu
et
obedientia
Dei.
Ergo
designat
hic
speciem
malitiae:
quasi
diceret
non
opus
esse
aut
accusatore,
aut
testibus,
aut
iudice:
sed
solas
populi
defectiones
satis
valituras
ad
poenam
sumendam.
Postea
adiungit,
Scies
et
videbis
quam
malum
sit
et
amarum
relinquere
Deum
tuum
Iehovam.
Sunt
loquutiones
durae:
sed
iam
ante
exposuimus
quid
hoc
significet,
derelictio
tua,
vel
derelinquere,
hoc
est,
defectio
tua,
quod
scilicet
dereliquisti
Deum
tuum
:
et
timor
meus
super
te,
vel
in
te
non
fuit.
Hic
rursus
propheta
quasi
digito
scelera
populi
demonstrat.
Loquutus
est
de
aversionibus:
sed
nunc
ponit
defectionem,
quod
populus
plane
et
aperte
desciverit
a
vero
Deo.
Re-
|