8:515  515  REFUTATIO  ERRORUM  516  substantiam  suam  nobis  communicare,  per  animae  sensum.l)  Et  pag.  182,  hominem  ait  hctbere  arbitrii  libertatem,  eo  quod  sit  afflatus  Dei,  utique  liberi,  et  suae  potestatis.2)  Idem  multis  docet  pag.  185  et  pag.  420.  Nec  secus  docet  Irenaeus,  semper  contra  magos3)  Uberum  arbitrium  defendens.  Nemo  unquam  in  christianismo  aliter  docuit,  nisi  Calvinus  magus.*)  Iam  ad  singulos  Calvini  articulos  respondere  superest.  [pag.  79]  In  ipso  cumprimis  titulo  mirari  subit  hominis  impudentiam,  qui  se  orthodoxum0)  praedicet,  gnum  sit  Simonis  magi  discipulus,  ut  in  Apologia  mea  iam  evidenter  ostendi.  Quis  orthodoxum6)  dicat  ministrum  ecclesiae,  accusatorem  criminalem  et  homicidam?  I.  Ad  primum  articulum  iam  saepius  respondi,  et  ex  citatis  autoribus  constat,  in  ipsa  Dei  essentia  et  unitate  non  esse  realem  trium  invisibilium  rerum  distinctionem.  Sed  personalem  esse  invisibilis  patris  et  visibilis  filii  distinctionem.  Hoc  secundo  modo  Trinitas  sanctissime  creditur,  primo  non  item.  II.  III.  IV.  Ad  secundum,  tertium  et  quartum  similis  est  responsio.  Quod  de  Mahometo  ais,  Turcae  hodie  confirmant  id  ex  parte  verum  esse.  V.  Ad  quintum,  et  interne  et  externe1)  in  Deo  ipso  subsistentiam  filii  semper  professus  sum.  Et  tu  tibi  ipsi  contradicis.  Nam  si  idealis  erat  ratio,  interna  iam  erat.  Nescis  plane  quid  dicas.  Quod  de  reali  differentia  subdis,  a  me  iam  est  concessum  et  demonstratum.  Obsecro  te,  lege  diligenter  locos  a  me  hic  praescriptos,  et  indue  cor  hominis  christiani,  orans  ut  tibi  veritas  reveletur.  VI.  Ad  sextum  dico,  non  potuisse  confundi  ea  quae  non  erant  separata.  Ipsammet  sapientiam  interpretatur  Irenaeus  spiritum  sanctum,  Ub.  4,  cap.  17  et  37  et  Tertullianus  libro  de  carne  Christi,  adversus  Hermogenem  et  adversus  Praxeam,  vide  ibi  pag.  442.8)  Salomon  item,  quum  sapientiam  sibi  datam  testatur,  spiritum  sanctum  intelligit.  Id  ipsum  ostendit  Ecclesiasticus,  Baruch,  et  liber  Sapientiae,  ut  Epistola  VIII  ad  te  iam  citavi.  Totum  verbi  et  spiritus  arcanum  dico  fuisse  ad  Christi  gloriam,  quia  in  eo  est  tota  verbi  et  spiritus  plenitudo.  O  te  miserum,  si  damnare  pergas  ea  quae  non  intelligis.  1)  par  l'estime  de  l'ame.  2)  et  suae  potestatis  om.  Gall.  3)  contre  les  Manicheens.  4)  nisi  Calvinus  magus.  Haec  in  solo  MS.  leguntur.  5)  catholique.  6)  vray.  7)  Edd.  et  externe  et  interne.  8)  Haec  citatio  abest  ao  impressis.