8:512  Loci  ex  Irenaeo,  de  humana  Verbi  persona.  I.  Locus  primus  Irenaei  est  lib.  4  cap.  17  pag.  216  et  217  ubi  ita  ait:  Iudaei  excesserunt  nescientes,  eum  qui  in  figura  loquutus  est  humana  ad  Abraham  et  Aaron  et  Mosem,  fuisse  filium  Dei,  verbum  Dei,  Iesum  ipsum,  qui  iam  ad  sui  imaginem  hominem  formarat,  qui  et  ipse  erat  iam  figuratio  Dei.  Manifestissime  docet  Irenaeus  humanam  in  Verbo  personam,  effigiem  hominis,  ad  cuius  imaginem  et  similitudinem  est  caro  Adae  plasmata,l)  ut  aperte  docet  pag.  268.  Ipsumque  Verbum  fuisse  ait  figurationem  divinam,  quae  simul  erat  Verbum  et  Spiritus,  absque  reali  distinctione.  Nam  in  ipsa  spirituali  Patris  substantia  erat  impressa  Verbi  figuratio  et  repraesentatio,  ut  Tertulliani  locus  septimus  nos  iam  docuit:  cui  simillima  nunc  docet  Irenaeus.  II.  Secundus  Irenaei  locus  est  eodem  lib.  4  cap.  15  pag.  216  ubi  ait  ipsum  Abraham,  doctum  Verbi  repraesentatione,  novisse  quod  homo  futurus  esset  Dei  filius.  Audis  Calvine,  in  Verbo  repraesentationem  hominis?  Nunquam  auditum  est,  dici  alicubi  sermonem,  nisi  repraesentet.  Proprium  item  sermonis  est  proferri  seu  pronunciari.  Quando  igitur  Ioannes  ait:  In  principio  erat  sermo,  intelligi  oportet  quod  erat  pronunciatio  in  deitate  repraesentans  Iesum  Christum.  III.  Tertius  locus  est  eodem  Ub.  4  cap.  8  pag.  211,  ubi  citat  seniorem  quendam  apostolorum  discipulum,  qui  dixerat,  ipsum  immensum  Patrem  in  filio  esse  olim  mensuratum:  quemadmodum  ait  postea,  ipsum  invisibilem  Patrem  in  Filio  esse  visum.  In  ipsa  enim  immensitate  et  invisibilitate  lucis  paternae  apparuit,  exstitit,  prolata  est  visibilis  forma  Filii,  certa  quadam  mensura  consistens.  Atque  ita  Pater,  per  se  immensurabilis,  in  Filio  est  mensuratus:  sicut  invisibilis  in  se  pater,  in  Verbo  est  redditus  visibilis.  IV.  Quartus  erit  locus  eodem  Ub.  4  cap.  37  pag.  242  et  243,  ubi  citans  dictum  Esaiae  cap.  6:  Regem  Dominum  sabbaoth  vidi  oculis  meis,  ita  ait,  Filium  Dei  hominem  videbant  conversatum  cum  hominibus.  Et  paulo  post:  Verbum  quidem  loquebatur  Moysi,  apparens  in  conspectu,2)  quemadmodum  si  quis  loquatur  ad  amicum  [pag.  77]  suum.  Docet  deinceps  qualiter  Moyses  desideravit  olim  videre  faciem  illam,  quam  postea  vidit  in  monte  transfiguratam.  Atque  futsse  semper  eandem  faciem  Christi  per  quam3)  Deus  visus  est,  et  nunc  videtur.  1)  Sic  et  Gallus:  a  la  semblance  duquel  la  chair  d'Adam  a  e  s  t  e  formee.  L  i  b  r  i  l  a  t  i  n  i  editi  omnes  pessime:  .  .  .  .  est  c  a  r  o  .  Adde  p  l  a  s  m  a  t  a  .  .  .  .  2  )  p  r  i  v  e  m  e  n  t  .  3)  Sic  MS.  et  Gallus.  Libri  latini  editi:  per  quem.