[SEARCH HOME] | [CONTENTS] | [기독교강요 라틴어-영어 문장별 대조본] | [원문칼빈전집안드로이드앱]

IOANNIS CALVINI OPERA QUAE SUPERSUNT OMNIA
volume column dictionary *for dictionary, click or touch the word
[Pre] [Next] [Original Text Jpg]


37:512  Deus  in  populum  illum.  Quum  ergo  ornati  essent  filii  Abrahae  tot  singularibus  donis,  ita  ut  primatum  tenerent  in  toto  orbe,  haec  dignitas  in  medium  proponitur,  sed  contumeliose:  quasi  diceret,  Deus  non  te  fefellit  quum  pollicitus  est  se  fore  tibi  beneficum:  adoptio  eius  non  est  fallax  neque  irrita.  Tu  igitur  beatior  esses  cunctis  gentibus,  nisi  tua  malitia  te  miserum  redderet.  Videmus  nunc  in  quem  finem  propheta  interroget  an  servus  sit  Israel,  aut  verna.  Erant  quidem  pares  aliis  populis,  quantum  ad  naturam  spectat:  sed  quoniam  electi  fuerant  divinitus,  et  Deus  illos  dignatus  fuerat  insigni  illa  praerogativa,  ideo  quaerit  propheta  an  servi  sint:  quasi  diceret,  Quid  obstat,  quominus  in  vobis  refulgeat  illa  beatitudo,  quam  Deus  vobis  promisit?  neque  enim  Deus  voluit  vos  frustrari.  Sequitur  ergo  vos  esse  miseros  vestra  culpa.  Et  quum  dicit,  Cur  factus  est  in  praedam,  ostendit  nisi  nudatus  esset  Israel  Dei  praesidio,  non  ita  futurum  libidini  hostium  suorum  obnoxium  fuisse.  Non  igitur  factus  est  in  praedam,  nisi  quoniam  desernit  eum  Deus,  quemadmodum  dicitur  in  Cantico  Mosis  (Deut.  32,  30),  Quomodo  persequeretur  unus  mille,  et  decem  fugarent  totidem  millia,  nisi  Deus  nos  captivos  dedisset,  nisi  conclusi  essemus  eius  manu?  Nam  Moses  illic  etiam  oblique  admonet  populum  quoties  et  quam  mirabiliter  victorias  retulerit  de  hostibus  suis  :  atque  ita  posteris  qui  affligendi  erant  considerandum  relinquit  unde  haec  mutatio,  quod  unus  persequitur  mille:  hoc  est,  quum  sint  in  maximis  copiis,  tamen  fugentur  ab  hostibus:  unde  hoc?  neque  enim  soliti  erant  antehac  terga  dare,  sed  hostes  suos  fugare:  sequitur  tunc  fuisse  captivos  ipsius  Dei,  et  non  hominum,  qui  eos  persequebantur.  Sic  etiam  ostendit  hoc  loco  propheta  non  expositum  fuisse  Israelem  in  praedam,  nisi  quoniam  nudatus  erat  auxilio  Dei.  Postea  addit,  Super  eum  rugiunt  leones.  Videtur  propheta  non  simpliciter  conferre  hostes  Israelis  leonibus  ob  truculentiam,  sed  per  contemptum  :  quasi  diceret  Israelem  non  tantum  sentire  homines  sibi  infestos,  sed  etiam  ipsas  beluas.  Hoc  autem  magis  est  probrosum,  ubi  Deus  nos  permittit  laniandos  feris  bestiis.  Perinde  igitur  est  ac  si  diceret,  Israelem  ita  misere  tractari,  ut  non  tantum  iuguletur  manu  hostium,  sed  etiam  expositus  sit  feris  bestiis.  Et  hic  addit,  Miserunt  vocem  suam:  quasi  diceret,  nunc  Israelem,  quem  Deus  solebat  manu  sua  et  virtute  protegere,  esse  cibum  ferarum  :  et  leones  quasi  certatim  rugire  contra  ipsum.  Postea  sine  metaphora  adiungit,  Terram  eius  positam  in  solitudinem,  et  urbes  eius  exustas  absque  habitatore.  Neque  enim  hoc  quadraret  leonibus,  aut  aliis  saevis  bestiis:  sed  quod  figurate  dixerat,  nunc  simpliciter  exponit,  Terram  vastatam  fuisse,  urbes  vel  excisas,  vel  exustas.  Hoc  autem,  quemadmodum  diximus,  fieri  non  potuit,  nisi  quoniam  Israel  defecerat  a  

[Pre] [Next]


Copyright ⓒ 2018 In Hyuk Lee. All rights reserved. http://blog.naver.com/isaaci