[SEARCH HOME] | [CONTENTS] | [기독교강요 라틴어-영어 문장별 대조본] | [원문칼빈전집안드로이드앱]

IOANNIS CALVINI OPERA QUAE SUPERSUNT OMNIA
volume column dictionary *for dictionary, click or touch the word
[Pre] [Next] [Original Text Jpg]


25:512  dum  Dei  iudicium.  In  hunc  finem  illos  Deus  obdurat,  ut  a  se  misericordiam  avertant:  unde  et  durities  ista  vocatur  eius  opus,  quia  effectum  consilii  eius  stabilit.  Nunc  si  rem  adeo  dilucidam  suis  nebulis  obscurare  conentur  qui  Deum  e  coelo  speculari  fingunt  quid  hominibus  libeat,  nec  hominum  corda  arcano  eius  instinctu  fraenari  sustinent:  quid  aliud  quam  suam  impudentiam  prodent?  Deo  tantum  concedunt  ut  permittat:  hoc  autem  modo  suspendunt  eius  consilium  ab  hominum  placito.  Quid  autem  spiritus?  a  Deo  esse  obdurationem,  ut  praecipitet  quos  vult  perdere.  21.  Venit  autem  Iosue.  De  filiis  Anak  alibi  visum  fuit.  Progenies  fuit  gigantum,  quorum  proceritate  terruerant  populum  exploratores,  ut  pergere  noluerit  in  terram  Chanaan.  Ergo  quum  ita  essent  formidabiles,  operae  pretium  fuit  e  medio  tolli,  quo  alacrior  esset  populus  ad  bene  sperandum.  Spectaculum  enim  ipsis  obversari,  quod  assidue  eos  pungeret  ac  angeret,  perquam  noxium  fuisset:  quia  Dei  gloriam  in  superioribus  victoriis  obscurabat  timor,  et  fidem  obruebat,  quum  in  animis  suis  volverent  sibi  restare  difficillimum  omnium  certamen.  Proinde  non  abs  re  inter  reliqua  Dei  auxilia  hoc  memoratur,  dum  talibus  monstris  purgata  fuit  terra  tranquillam  habitationem  populo  fuisse  concessam.  Quo  enim  minus  credibile  erat  posse  debellari,  insignior  fuit  Dei  potentia.  23.  Accepit  itaque  Iosue.  Quanquam  multum  abfuit,  quin  Iosue  acquisierit  totam  terram:  vere  tamen  dicitur,  obtinuisse  totam  terram,  sicut  Deus  Mosi  testatus  erat:  qua  voce  restringitur  generalis  sententia.  Siquidem  nominatim  addita  fuerat  exceptio,  nonnisi  paulatim  obventuram  quam  Deus  pollicitus  erat  ditionem,  deinde  cum  truculentis  et  sylvestribus  belluis  pugnandum  foret,  si  in  desertam  solitudinem  se  proiicerent.  Deus  itaque  licet  nondum  in  possessione  regionis  promissae  locasset  populum,  tamen  quasi  ex  formula  praestitit  quod  pepigerat:  quia  commodum  hospitium  et  quod  in  praesentia  sufficeret  dedit.  Atque  ex  verbis  elicitur,  alias  etiam  plagas  comprehendi,  quae  nondum  in  manum  et  potestatem  venerant.  Dicitur  enim  quod  acquisierat  distribuisse  secundum  familias.  Atqui  deinde  in  partitione  videbimus  in  sortem  coniectas  fuisse  plagas,  quae  mortuo  tandem  Iosue,  imo  multis  post  sacculis,  subiectae  sunt  populi  imperio.  Nunc  sensus  verborum  liquet,  vivo  adhuc  et  superstite  Iosua  exhibitum  fuisse  certum  specimen  promissionis,  ut  secure  licuerit  terram  sorte  dividere.  

[Pre] [Next]


Copyright ⓒ 2018 In Hyuk Lee. All rights reserved. http://blog.naver.com/isaaci