8:51
51
DE
SCANDALIS.
52
pretiosae
sint
Deo
animae,
quibus
salutis
viam
malo
suo
exemplo
praecludunt.
Primum,
nimia
est
ista
improbitas,
Deum,
quem
factis
abnegant,
ore
confiteri,
sicut
Paulus
dicit
(Tit.
1,
16):
ut
coelestis
sapientiae
discipuli
appareant,
quum
tota
vita
manifestum
Dei
contemptum
arguat.
Sed
[pag.
63]
haec
plus
quam
sacrilega
impietas,
evangelio
ad
scelerum
praetextum
abuti.
Loquor
de
artificio
iam
vulgari,1)
quo
se
perfidi
et
nequam
homines2)
ad
fallendum,
fraudandum,
modisque
omnibus
nocendum
insinuant.
Vidi
olim,
quos
lenociniis
suis
impurisque
actionibus
non
pudebat
evangelii
umbram
obtendere.8)
Alii
qui
minus
sunt
scelerati,
dissolute
tamen
vivendo
et
ecclesiam
polluunt
vitiorum
suorum
sordibus,
et
evangelio
maculam
aspergunt.
Tam
illud
quidem
miserum
est
ac
dolendum,
non
modo
imputari
sanctitatis
doctrinae
hominum
flagitia,
sed
in
eorum
persona
calumniose
eam
traduci.
Sed
aliud
est
ecclesiae
ulcus
magis
deplorandum:
quod
pastores,
ipsi,
inquam,
pastores,
qui
suggestum,
hoc
est,
sacrum
Christi
tribunal
ea
lege
conscendunt,
ut
vitae
puritate
prae
aliis
omnibus
excellant,
interdum
sunt
turpissima
vel
nequitiae
vel
malorum
aliorum
exempla.
Ita
fit,
ut
nihilo
plus
fidei
ac
gravitatis
obtineant
eorum
conciones,
quam
si
fabulam
in
scena
ageret
histrio.
4)
Et
tales
scilicet
contemptui
se
esse
apud
plebem,
aut
etiam
ludibrii
causa
digito
se
monstrari
conqueruntur.
Ego
autem
potius
vulgi
miror
patientiam,
quod
non
eos
luto
et
stercoribus
mulieres
ac
pueri
operiunt
Ministerii
dignitatem
extollunt
plenis
buccis:
at
"illis
non
venit
in
mentem,
ideo
non
haberi
suum
ministerio
honorem,
quia
ipsum
sua
turpitudine
conspurcant.
Nam
sicuti
vere
olim
a
quodam
dictum
est:
Ut
ameris,
amabilis
esto:
ita
morum
gravitate
et
sanctimonia
reverentiam
sibi
acquirant
oportet,
qui
in
pretio
haberi
volunt.
Atque
utinam
tali
hominum
colluvie
exonerari
purgarique
posset
ecclesia.
Sed
longe
aliter
ut
plurimum
contingit.
Nam
quum
se
merito
contemptibiles
esse
norint,0)
mala
[pag.
64]
conscientia
libertatem
illis
adimit.6)
Denique,
quum
propter
inhonestae
vitae
probra
sentiant
omnibus
se
obnoxios,
vel
pudore
metuque
retenti
hiscere
non
audent,
quoties
severe
exigendum
foret,
quod
ipsi
minime
praestant,
vel
parcere
delinquentibus
coguntur
et
adulari.
Adde
quod
ignavi
sunt
ventres,
qui,
ut
molestia
omni
valere
iussa
otio
delitiisque
suis
consulant,
coelum
passuri
sint
terrae
misceri.
Eorum
etiam
nonnulli
1)
Princeps
habet:
non
vulgari.
2)
(perfidi
et
nequam
homines)
beaucoup
de
galans.
3)
Add.
brief,
qui
en
eussent
volontiers
fait
un
maquerelage.
4)
que
si
une
farce
se
iouoit
sur
un
eschaffaut.
5)
Add.
telle
canaille
qui
occupe
le
lieu
de
pasteurs.
6)
Sic
Beza
et
Amst
Princeps
et
1551
:
adimat.
|