47:51
51
IN
EVANGELIUM
IOANNIS
52
hominibus
nos
latet,
ut
posset
iure
suo
inter
homines
discernere.
Christus
ergo
qui
cordium
est
cognitor
monitore
opus
non
habuit,
ut
sciret
quales
essent
isti.
Eo
autem
ingenio
praeditos
et
eo
animi
affectu
esse
noverat,
ut
merito
a
se
alienos
duceret.
Quod
quidam
rogant,
annon
exemplo
Christi
suspectos
etiam
habere
possimus,
qui
suae
probitatis
specimen
nobis
non
dederunt,
nihil
ad
praesentem
locum
facit.
Nostra
enim
ratio
longe
diversa
est,
quia
Christus
ipsas
arborum
radices
notas
hahebat,
nos
vero
nonnisi
ex
fructibus
qui
palam
apparent
cognoscimus,
qualis
sit
unaquaeque
arbor.
Porro
quum
caritas,
teste
Paulo
(1.
Cor.
13,
4),
suspicax
non
sit,
de
hominibus
ignotis
sinistre
absque
causa
suspicari
fas
non
est.
Caeterum
ne
ab
hypocritis
semper
fallamur,
et
ne
improbis
eorum
fallaciis
nimium
exposita
sit
ecclesia,
proprium
Christi
est
nos
spiritu
discretionis
instruere.
CAPUT
ui.
1.
Erat
autem
homo
ex
Pharisaeis,
Nicodemus
nomine,
princeps
inter
Iudaeos.
2.
Hic
venit
ad
Iesum
nocte,
ac
dixit
illi:
Rabbi,
scimus
quod
a
Deo
veneris
magister,
nemo
enim
haec
signa
potest
facere
quae
facis,
nisi
sit
Deus
cum
illo.
3.
Respondit
Iesus,
et
dixit
illi:
Amen,
amen
dico
tibi:
nisi
quis
iterum
natus
sit,
non
potest
videre
regnum
Dei.
4.
Dicit
illi
Nicodemus:
Quomodo
potest
homo
nasci,
quum
sit
senex?
Numquid
potest
rursus
in
uterum
matris
suae
ingredi
et
nasci?
5.
Respondit
Iesus:
Amen,
amen
dico
tibi,
nisi
quis
natus
fuerit
ex
aqua
et
spiritu,
non
potest
ingredi
in
regnum
Dei.
6.
Quod
natum
est
ex
carne,
caro
est:
et
quod
natum
est
ex
spiritu,
spiritus
est.
1.
Erat
autem
homo.
Nunc
in
persona
Nicodemi
spectandum
nobis
evangelista
proponit,
quam
fluxa
et
caduca
fuerit
eorum
fides,
qui
miraculis
commoti
Christo
repente
nomen
dederant.
Hic
enim
quum
ordine
Pharisaeus
esset
et
principem
locum
teneret
in
sua
gente,
longe
supra
alios
excellere
debuit.
Nam
in
vulgo
ut
plurimum
regnat
levitas.
Hunc
autem
qui
doctrina
et
usu
pollebat,
gravem
quoque
et
cordatum
hominem
esse,
quis
non
putasset?
Atqui
ex
responso
Christi
constat,
nihil
minus
quam
ad
discenda
pietatis
rudimenta
paratum
venisse.
Si
primarius
inter
viros
minus
est
quam
puer,
quid
de
promiscuo
grege
sentiendum?
Quanquam
autem
consilium
evangelistae
fuerit
nobis
velut
in
speculo
monstrare,
quam
pauci
Hierosolymis
ad
recipiendum
evangelium
rite
dispositi
essent,
aliis
tamen
nominibus
haec
nobis
historia
apprime
utilis
est:
ac
praesertim
quod
in
ea
docemur
de
corrupta
|