41:51
51
PRAELECTIONES
52
etiam
sequutus
est
Octavius,
et
post
eum
Tiberius.
Nemo
enim
ex
Caesaribus,
nisi
consul
esset,
ausus
fuit
tribunal
conscendere:
sed
habuit
suum
subsellium:
quanquam
illinc
imperabat
aliis
omnibus.
Non
mirum
igitur
est,
si
Daniel
vocet
monarchiam
Iulii
Caesaris
et
aliorum
'parvum
cornu:
quia
non
erat
tantus
splendor
vel
dignitas,
ut
obrueret
illam
amplitudinem
senatus:
sed
quum
senatus
retineret
nomen
et
speciem
dignitatis,
unus
tamen
potitus
est
imperio,
sicuti
satis
notum
est.
Dicit
ergo
hoc
parvum
cornu
fuisse
exortum
inter
decem
alia.
Quod
subiicit
tria
ex
illis
decem
fuisse
ablata,
non
possem
nunc
exponere.
Restant
nobis
tria
explicanda
in
expositione
quartae
bestiae.
Primum
est,
quod
ablata
fuerint
tria
cornua
a
facie
illius:
deinde,
quod
cornu
parvum
(quod
exortum
erat
inter
decem)
apparuerit
cum
oculis
humanis:
tertio,
quod
loquutum
sit
magnifice^
vel,
quod
protulerit
verba
grandia.
Quod
ad
tria
cornua
spectat,
satis
liquebit
ex
testimonio
angeli
tres
esse
reges:
non
quod
hoc
debeat
referri
ad
personas,
quemadmodum
heri
perstrinxi:
sed
quia
Romani
mittere
solebant
in
singulas
provincias
quasi
reges,
qui
summo
imperio
illic
potirentur.
Qui
extendunt
hoc
vaticinium
ad
finem
regni
Christi,
putant
notari
dissipationem,
quae
accidit
trecentis
vel
etiam
quingentis
annis
post
Christi
mortem:
sed
longe
falluntur.
Certum
quidem
est,
collapsum
fuisse
totum
robur
romani
imperii,
et
paulatim
discerptas
fuisse
provincias,
ut
esset
quasi
mutilum
corpus,
sed
heri
ostendimus
non
posse
hoc
oraculum
commode
exponi,
nisi
de
statu
ecclesiae
usque
ad
Christi
adventum
et
evangelii
promulgationem.
Eo
tempore
satis
notum
est
nihil
fuisse
detractum
ex
finibus
imperii.
Nam
Iulius
Caesar
formidabilis
erat,
non
solum
Gallis,
sed
etiam
Germanis:
deinde
in
Oriente
res
tunc
pacatae
fuerunt.
Post
eius
mortem,
quamvis
Octavius
vel
Augustus
passus
fuerit
duas
gravissimas
clades,
praesertim
sub
Quintilio
Varo,
qui
missus
in
Germaniam
fuerat
cum
valido
exercitu
:
tamen
auxit
ipse
quoque
fines
imperii,
praesertim
in
Oriente,
et
perdomuit
totam
Hispaniam,
ut
deinde
nulli
fuerint
motus.
Quum
ergo
tunc
nulla
provincia
detracta
fuerit
ab
imperio
romano,
quid
hoc
sibi
vult,
detracta
fuisse
tria
cornua
et
ablata
a
facie
bestiae?
Solutio
non
est
difficilis,
modo
notemus
hic
conferri
parvum
cornu
cum
prima
statura
bestiae.
Apparuit
igitur
bestia
cum
decem
cornibus:
quum
exortum
est
parvum
cornu,
mutata
fuit
figura
bestiae.
Dicit
igitur
propheta
partem
cornuum
fuisse
detractam:
quia
tunc
desiit
senatus
creare
proconsules.
Scimus
enim
Augustum
sibi
sumpsisse
quasdam
provincias:
et
hoc
fecisse,
ut
suo
arbitrio
constitueret
praesides,
ut
essent
praesto
robustae
copiae,
si
quis
contra
ipsum
insurgeret.
|