37:505
505
IN
IEREMIAM.
CAP.
II.
506
demnatio
impendet
eorum
capitibus,
dum
ita
usurpant
impie
ad
se,
et
sacrilega
audacia
sacros
titulos,
et
spoliant
Deum
iusto
suo
honore.
Sic
ergo
nunc
Ieremias,
quum
de
prophetis
loquitur
designat
impostores,
qui
impie
tunc
populum
fallebant.
Dicit
ipsos
prophetare
in
Baal,
hoc
est,
plus
deferre
autoritatis
idolis,
quam
vero
Deo.
Scimus
venisse
tunc
nomen
Baal
in
communem
usum.
Saepe
plurali
numero
prophetae
vocant
Baalim,
quaelibet
idola:
sed
quum
Baal
significet
patronum,
quum
loquuntur
prophetae
vel
de
Baal
in
singulari
numero,
vel
de
Baalim
in
numero
plurali,
intelligunt
omnes
minores
deos,
qui
tunc
coacervati
erant
a
Iudaeis:
quasi
Deus
non
esset
contentus
sola
sua
virtute,
sed
opus
haberet
sociis
et
auxiliaribus
:
quemadmodum
hodie
in
papatu
fatentur
quidem
unicum
esse
summum
Deum
:
sed
interea
nihilo
plus
illi
deferunt
quam
suis
idolis,
quae
sibi
fabricant
pro
libidine.
Idem
etiam
vitium
tunc
regnavit
apud
Iudaeos,
imo
apud
omnes
gentes.
Fuit
enim
haec
simplex
et
ingenua
omnium
confessio,
unum
esse
supremum
numen:
sed
interea
erat
innumera
deorum
turba:
omnes
illi
erant
Baalim.
Ergo
quum
propheta
hic
dicit
doctores
fuisse
ministros
Baal,
opponit
hoc
nomen
vero
et
unico
Deo:
quasi
diceret,
fuisse
doctrinas
ab
ipsis
corruptam
quia
transsilierint
fines
suos,
neque
acquieverint
in
pura
legis
doctrina:
sed
admiscuerint
corruptelas
hinc
inde,
nempe
ex
turba
illa
deorum,
quam
sibi
confinxerant
profanae
gentes.
Neque
hic
propheta
insistit
in
ipso
nomine.
Fieri
enim
potest
ut
falsi
illi
doctores
prae
se
tulerint
nomen
aeterni
Dei,
sed
falso:
at
Deus
non
est
sophista.
Non
est
igitur
quod
putant
papistae
hodie
se
esse
dissimiles
veteribus
illis
impostoribus,
quia
unius
Dei
nomen
obtendant.
Id
enim
semper
factum
est:
neque
hodie
primum
coepit
Satan
se
transfigurare
in
angelum
lucis.
Sed
omnibus
saeculis
semper
doctores
omnes
isti
in
calice
aureo
propinarunt
suum
venenum,
hoc
est,
omnes
errores
et
fallacias.
Tametsi
igitur
tunc
prophetae
iactarent
se
divinitus
esse
missos,
et
plenis
buccis
detonarent
se
esse
servos
Dei
Abrahae,
hoc
tamen
totum
inane
fuit.
Nam
miscebant
suas
corruptelas,
quas
sibi
accersiverant
ex
impiis
gentium
erroribus.
Sequitur,
Et
post
eos
qui
non
prosunt
profecti
sunt.
Iterum
obliqua
comparatione
exaggerat
eorum
crimen,
quod
scilicet
spreverint
ipsum,
quem
cognoverant
tot
documentis
esse
patrem
suum
et
salutis
autorem,
cuius
palpaverant
quasi
manibus
immensam
potentiam:
deinde
sequuti
sunt
sua
figmenta,
quia
scilicet
nihil
erat
in
omnibus
idolis,
quod
alliceret
Israelitas.
Quum
ergo
inanes
et
nullius
utilitatis
fallacias
sequuti
sint,
hinc
atrocius
redditur
eorum
crimen.
Postea
sequitur,
|