7:502  nisi  concilii  larvam  sperassent  oppositam  fore  omnium  oculis.  In  IL  Quaestio  est  an  ab  hominum  arbitrio  novam  et  arcanam  spiritus  virtutem  oleum  accipiat,  simul  atque  illis  placuerit  vocari  chrisma.  Olei  enim  qui  faciat  mentionem,  nemo  est  ex  veteribus,  imo  nec  ex  media  illa  aetate,  quae  iam  multis  vitiis  abundabat.  Crepent  igitur  licet,  nihil  proficient  negando,  se  in  spiritum  Dei  esse  contumeliosos,  eius  virtutem  dum  ad  putidum  oleum  transferunt.  In  III.  Et  certe  digni  sunt  cornuti  infulatique  asini  tali  praerogativa.  Quid  enim  agerent,  [pag.  283]  quando  ad  obeundum  munus  episcopale  nihilo  sunt  aptiores,  quam  ad  canendum  porci?  Nec  vero  illis  invideo  :  modo  in  suis  cauponis,  extra  Dei  ecclesiam,  eiusmodi  inquinamenta  tractent.  Sed  unde,  quaeso,  probabunt,  episcopis  magis  quam  reliquis  sacerdotibus  convenire  has  partes,  nisi  quia  incertis  autoribus  ita  placuit?  Nam  si  ex  scriptura  petatur  ratio,  nullum  illic  est,  omnium  confessione,  presbyteri  et  episcopi  discrimen.  Deinde  manuum  impositionem  iubetur  Paulus  ab  Anania  recipere,  qui  unus  erat  ex  discipulis  (Act.  9,  17).  Si  illis  confirmatio  est  manuum  impositio,  cur  Deum  non  accusant  violati  ordinis,  adeoque  profanati  mysterii,  quo  presbyterum  promiscue  episcopo  miscet?  Denique  vel  Dei  lege  sancitum  est  quod  volunt,  vel  humano  placito.  Si  Dei  lex  est:  cur  eam  violare  non  verentur?  Nam  presbyteris  extra  ordinem  concedunt  ius  confirmandi.  Pro  humano  autem  placito  ita  fulminantes,  cui  formidinem  incutient?  1)  IN  CANONES  QUI  POSTEA  SEQUUNTUR,  DE  RESIDENTIA.  Interdum  mirari  subit,  qui  fiat,  ut  in  tanta  evangelii  luce  non  secus  sint  insulsi,  atque  olim  in  densissimis  tenebris  solebant.  Sed  mox  ad  Dei  admirabile  iudicium  cogitationem  meam  refero,  quo  certum  est  eos  excaecari  [pag.  284]  et  obstupefieri,  non  modo,  ut  nihil  videant,  nec  sentiant  :  sed  etiam  ut  abiecto  pudore,  sua  dedecora  non  dissimulanter  iactent.2)  Quia  proventus  ecclesiae,  qui  pastoribus  1)  Add.  sinon  a  ceux  qui  s'estonnent  d'une  bien  petite  fumee?  2)  Haec  Gallus  prolixius  ita  vertit:  Ie  m'esbahy  quelquesfois  comment  il  se  peut  faire  qu'en  telle  clarte  de  l'Evangile  ces  grans  sages  soyent  si  hebetez  et  lourdaux.  Voire  ne  plus  ne  moins  que  souz  les  tenebres  qui  ont  regne  cydevant.  Car  quoy?  Ilz  doyvent  bien  penser  qu'on  a  depuis  trente  ans  allume  tant  de  torches  que  les  aveugles  sont  quasi  contreintz  d'y  voir  aucunement.  Mesme  les  choses  ont  este  32*