9:501  501  CHRISTI  IN  COENA.  502  Porro  quoniam  adeo  secure  se  expedit  Heshusius,  scire  velim  quid  ad  distinctionem  illam  respondeat,  qua  Hieronymusl)  totum  illius  delirium  sic  palam  discutit  atque  evertit,  ut  mitigatione  in  contrariam  partem  opus  habeat.  Dupliciter,  inquit,  sanguis  Christi  et  caro  intelligitur:  vel  spiritualis  illa  atque  divina,  de  qua  ipse  dixit:  Caro  mea  vere  est  cibus:  vel  caro  quae  crucifixa  est,  et  sanguis  qui  militis  effusus  est  lancea.  Equidem  non  existimo  Hieronymum  duplicem  carnem  imaginari:  spiritualem  tamen,  ideoque  diversum  communicandi  modum  notari  arbitror,  ne  fingatur  corporalis  esus.  Itaque  quod  attexit  ex  Chrysostomo  levius  [pag.  66]  transcurram.  Quia  iubet  pius  ille  doctor  cum  fide  nos  accedere,  ut  non  modo  propositum  corpus  recipiamus,  verum  etiam  multo  magis  ut  mundo  corde  tangamus,  colligit  bonus  hic  interpres  aliquos  sine  fide  corde  immundo  recipere.  Quasi  vero  balbutiat  substantiale  corpus  corporaliter  recipi  :  ac  non  corporis  voce  mysterii  dignitatem  commendet.  Quid  si  se  ipsum  alibi  exponit,  et  simul  Pauli  mentem  palam  aperit?  Quid  est,  inquit,2)  reum  esse  corporis  et  sanguinis  Domini?  Quoniam  effudit  illum,  etiam  caedem  id  esse  ostendit,  non  modo  sacrificium.  Quemadmodum  non  transfixerunt  eum  hostes  ut  biberent,  sed  ut  effunderent:  ita  qui  indigne  communicat,  nullum  inde  fructum  consequitur.  Tandem  certe  vel  caecis  apparet  non  reos  a  Chrysostomo  censeri  epoti  sanguinis,  sed  effusi.  Stultius  etiam  quod  de  spirituali  animae  esu  dictum  est  a  Chrysostomo  transfert  Heshusius  ad  ventrem  et  viscera.  Verba  sunt:  Propositum  est  nobis  corpus,  non  ut  tangamus  solummodo,  sed  ut  edamus  et  saturemur.  Hoc  Heshusio  tantundem  valet,  ac  si  dictum  esset,  intra  viscera  recipi.  Augustinum  vero  patronum  vel  testem  producens,  cumulum  impudentiae  transscendit.  Iubet  sanctus  ille  vir  in  pane  accipere  quod  pependit  in  cruce.  Nihil  clarius  his  verbis  secundum  Heshusium.  Nempe  si  de  modo  receptionis  conveniat.  Sic  quum  in  Epistola  ad  Ianuarium  dicit,  probandum  esse  ecclesiae  ordinem,  ut  ieiuni  ad  sacram  mensam  accedant  nomines,  quo  Christi  corpus  in  os  prius  intret  quam  reliqui  cibi:  adde  In  mysterio,  et  sacramentaliter,  contentio  omnis  cessabit.  Sed  absurde  Heshusius  ambiguam  vocem  arripiens,  quod  controversum  est  omittit.  Afc  in  sermone  de  Verbis  apostoli  duplicem  manducationem  statuens,  spiritualem  scilicet  et  sacramentalem,  aperte  [pag.  67l  testatur,  impios  qui  coenam  participant,  comedere  carnem  Christi.  Nempe,  ut  alibi  docet,  sacramento  tenus.  Neget  Heshusius  solem  meridie  lucere  nisi  haec  testimonia  clare  refellant  1)  In  1  c.  epist,  ad  Ephes.  2)  In  primam  ad  Corinth,  homil.  27.