[SEARCH HOME] | [CONTENTS] | [기독교강요 라틴어-영어 문장별 대조본] | [원문칼빈전집안드로이드앱]

IOANNIS CALVINI OPERA QUAE SUPERSUNT OMNIA
volume column dictionary *for dictionary, click or touch the word
[Pre] [Next] [Original Text Jpg]


37:501  501  IN  IEREMIAM.  CAP.  II.  502  terra  Aegypti.  Quum  dixit  non  dixisse,  ubi  est  Iehovah?  significat  se  fuisse  illis  praesentem,  vel  propinquum:  sed  fuisse  caecos:  et  ideo  nullum  illis  esse  praetextum  ignorantiae,  quoniam  non  procul  quaerendus  fuerit,  vel  per  longas  ambages.  Si  ergo  hoc  tantum  illis  venisset  in  mentem,  an  non  Deus  semel  nos  redemit?  non  poterant  deficere  post  suas  vanitates.  Unde  ergo  tantus  error  vel  potius  tanta  amentia,  quod  idola  sequuti  sunt?  Nempe  quia  non  placuit  ipsis  conferre  studis  sua,  vel  animos  adiicere  ad  Deum  quaerendum  vel  respiciendum.  Hic  ergo  propheta  occurrit  hypocritis,  qui  poterant  excipere  se  fuisse  deceptos,  et  lapsos  ignorantia  :  quemadmodum  semper  in  promptu  sunt  tergiversationes,  ubi  in  iudicium  vocantur  qui  peccarunt.  Ergo  ne  quid  tale  obtenderent.Iudaei,  propheta  hic  ostendit  non  errore  fuisse  deceptos,  sed  malitia  abreptos  fuisse  post  mendacium,  quia  Deum  ultro  contempserint,  neque  voluerint  inquirere  de  ipso,  quum  satis  esset  ipsis  propinquus.  Locus  hic  notatu  dignus  est,  quia  nihil  est  magis  vulgare,  quam  ut  impii,  ubi  convicti  sunt,  captent  hanc  latebram,  nempe  se  bono  animo  fecisse,  quum  fuerunt  superstitionibus  suis  addicti.  Discutit  ergo  propheta  hunc  fucum,  et  ostendit,  ubi  semel  cognitus  fuit  Deus,  non  posse  deleri  eius  nomen  et  gloriam  nisi  hominum  pravitate,  quum  scientes  et  volentes  ab  ipso  desciscunt.  Omnes  igitur  apostatae  hoc  uno  verbo  damnantur  ne  audeant  amplius  tergiversari,  quasi  simplicitate  decepti  essent:  quia  ubi  ventum  fuerit  in  examen,  deprehenditur  ipsorum  et  malignitas  et  ingratitudo,  quod  non  dignati  sint  inquirere  ubi  esset  Deus.  Et  postea  subiungit  quae  ad  sententiae  huius  explicationem  faciunt.  Dixi  enim  hic  damnari  non  quoslibet,  sed  Iudaeos,  qui  ex  certa  experientia  cognoverant  Deum  sibi  esse  patrem.  Quum  ergo  Deus  multis  testimoniis  se  illis  patefecisset,  non  fuit  ullus  praetextus  inscitiae.  Ergo  dicit  propheta  ipsos  non  reputasse,  ubi  esset  Deus  qui  eduxerat  eos  e  terra  Aegypti,  et  fecerat  proficisci  per  desertum.  Hoc  non  potuit  promiscue  dici  de  cunctis  gentibus:  sed  iam  dictum  est,  sermonem  hunc  peculiariter  dirigi  ad  Iudaeos,  qui  manifeste  senserant  Dei  virtutem:  ita  non  poterant  nisi  ultro  peccare,  nempe  quum  exstinguerent  sua  malitia  lucem,  quae  obiecta  fuerat  ipsorum  oculis.  Et  hic  simul  amplificat  propheta  crimen  a  circumstantiis.  Neque  enim  simpliciter  dicit  fuisse  eductos  e  terra  Aegypti,  sed  fuisse  Deum  illis  perpetuum  ducem  per  annos  quadraginta.  Tempus  enim  comprehenditur  sub  nomine  deserti.  Historia  nota  erat:  ideo  satis  habuit  eam  breviter  attingere.  Et  tamen  magnifice  illustrat  Dei  gloriam,  quum  d  ipso  deserto  loquitur.  Sed  hoc  primo  loco  notandum  est,  Iudaeos  fuisse  inexcusabiles,  qui  non  reputaverint  patres  suos  quadraginta  annis  fuisse  mirabiliter  servatos   

[Pre] [Next]


Copyright ⓒ 2018 In Hyuk Lee. All rights reserved. http://blog.naver.com/isaaci