[SEARCH HOME] | [CONTENTS] | [기독교강요 라틴어-영어 문장별 대조본] | [원문칼빈전집안드로이드앱]

IOANNIS CALVINI OPERA QUAE SUPERSUNT OMNIA
volume column dictionary *for dictionary, click or touch the word
[Pre] [Next] [Original Text Jpg]


37:500  fore  testaris,  si  modo  ad  misericordiam  tuam  confugiamus,  ne  obstructis  auribus  respuamus  hanc  tuam  benignitatem,  sed  memores  gratuitae  electionis  tuae,  quae  principium  tibi  est  omnium  gratiarum,  quibus  nos  dignaris  prosequi,  studeamus  ita  nos  tibi  addicere,  ut  glorificetur  nomen  tuum  tota  vita  nostra:  et  si  contingat  nos  aliquando  abs  te  declinare,  ut  tamen  cito  redeamus  in  viam,  et  morigeri  simus  sanctis  tuis  admonitionibus,  ut  ita  appareat  nos  sic  semel  abs  te  electos  esse,  et  voca  os,  ut  cupiamus  permanere  in  spe  illius  salutis,  ad  quam  nos  invitas,  et  quae  nobis  parata  est  in  coelo,  per  Christum  dominum  nostrum,  Amen.  Heri  audivimus  Dei  querimoniam,  qua  expostulabat  cum  populo  suo.  Dicebat  in  summa,  Si  veniendum  sit  coram  aliquo  iudice,  sibi  esse  iustas  causas  damnandae  eorum  ingratitudinis:  ipsos  vero  carere  omni  praetextu,  quia  profecti  sint  post  vanitatem,  et  facti  sint  evanidi,  hoc  est,  nulla  occasione  ipsum  deseruerint,  et  tantum  abrepti  sint  post  sua  figmenta.  Nunc  sequitur,  6.  Et  non  dixerunt  (hoc  est,  non  cogitarunt  apud  se),  Ubi  est  Iehovah,  qui  eduxit  nos  e  terra  Aegypti,  et  proficisci  fecit  nos  per  desertum  in  terra  solitaria  (vel  vasta)  et  squalida,  in  terra  horribili,  et  umbrae  mortis:  in  terra  per  quam  vir  non  transiit,  et  in  qua  non  habitavit  homo?  7.  Et  introduxi  vos  in  terram  fertilem  ad  comedendos  fructus  eius  (vel  ad  comedendum  fructum  eius,  in  singulari),  et  ubertatem  eius  (ad  verbum  est,  ad  bonum  eius),  et  ingressi  estis,  et  polluistis  terram  meam,  et  haereditatem  meam  posuistis  in  abominationem.  Prosequitur  eandem  sententiam  propheta.  Deus  enim  hic  populo  suo  non  leve  crimen  obiicit:  quia  venerint  sua  beneficia  in  oblivionem.  Atqui  redemptio  tam  admirabilis,  digna  erat  quae  celebraretur  omnibus  saeculis,  non  tantum  in  una  gente,  sed  per  omnes  orbis  plagas.  Quum  ergo  Iudaei  ita  sepelierint  memoriam  tam  insignis  et  inaestimabilis  gratiae,  in  eo  deprehenditur  foeda  eorum  impietas.  Si  non  experti  fuissent  Dei  virtutem  et  beneficentiam,  vel  si  tantum  sensissent  eam  vulgaribus  modis,  poterat  extenuari  eorum  culpa.  Sed  quum  Deus  e  coelo  manifestasset  virtutem  insolitam,  et  maiestas  eius  versata  fuisset  ante  oculos  populi,  quanta  fuit  illa  barbaries,  quod  postea  obliti  sunt  Dei  sui,  qui  palam  ipsis,  et  quidem  talibus  documentis  innotuerat?  Tenemus  ergo  sensum  prophetae  quum  dicit  ipsos  non  dixisse.  Nam  hic  Deus  perstringit  socordiam  in  Iudaeis,  quod  non  reputaverint  se  in  perpetuum  esse  obstrictos  eius  beneficentiae,  quoniam  ita  mirabiliter  eos  liberasset  e  

[Pre] [Next]


Copyright ⓒ 2018 In Hyuk Lee. All rights reserved. http://blog.naver.com/isaaci