[SEARCH HOME] | [CONTENTS] | [기독교강요 라틴어-영어 문장별 대조본] | [원문칼빈전집안드로이드앱]

IOANNIS CALVINI OPERA QUAE SUPERSUNT OMNIA
volume column dictionary *for dictionary, click or touch the word
[Pre] [Next] [Original Text Jpg]


49:50  sint  paradoxa:  tantum  habet  audaciae  ut  contra  insurgere  non  dubitet:  et  quae  non  assequitur,  petulanter  insectari.  Quo  admonemur,  si  velimus  eorum  fieri  capaces,  dandam  in  primis  esse  operam  ut  proprio  sensu  vacui,  nos  in  obedientiam  verbi  totos  tradamus  et  addicamus.  Irae  vocabulum,  quod  pro  iudicio  usurpatur,  hic  transfertur  ad  poenam:  ac  si  dixisset:  An  iniustus  est  Deus  qui  scelera  ulcisciturt  quae  iustitiam  eius  illustrant?  6.  Ne  ita  sit.  In  compescenda  blasphemia  non  respondet  directe  ad  obiectionem,  sed  ab  eius  detestatione  primum  incipit1):  ne  videatur  christiana  religio  tantas  secum  absurditates  trahere.  Atque  id  aliquanto  gravius  est  quam  si  simplici  refutatione  usus  esset.  Significat  enim,  horrore,  non  auditu,  impiam  hanc  vocem  dignam  esse.  Mox  refutationem  adiungit,  sed  indirectam,  ut  vocant.  Neque  enim  penitus  calumniam  diluit,  sed  tantum  respondet,  absurdum  illud  esse  quod  obiicitur.  Porro  sumit  argumentum  ab  ipsius  Dei  officio,  quo  probet  id  esse  impossibile:  i  u  d  i  c  a  b  i  t  Deus  hunc  mundum:  ergo  iniustus  esse  non  potest:  quod  non  a  nuda  (ut  loquuntur)  Dei  potentia  ductum  est,  sed2)  actuali,  quae  in  toto  operum  eius  cursu  et  ordine  refulget:  ac  si  ita  diceretur:  Dei  officium  est  mundum  iudicare,  id  est  iustitia  sila  componere,  et  in  optimum  ordinem  reducere  quidquid  in  eo  *est  inordinatum.  Iniuste  ergo  nihil  designare  potest.  Videturque  allusisse  ad  locum  Mosis,  Genes.  18,  25,  ubi,  dum  Abraham  Deum  deprecatur  ne  penitus  Sodomam  exitio  tradat:  Non  conveniet,  inquit,  ut  tu,  qui  iudicaturus  es  terram,  iustum  perdas  cum  impio.  Neque  vero  id  tuum  est,  aut  in  te  cadere  potest.  Simile  est  quod  habetur  Iob  34,  17  :  Num  ille,  qui  odit  iudicium,  dominari  poterit?  Nam  quod  in  hominibus  saepe  reperiuntur  iniqui  iudices,  id  fit  quia  vel  contra  ius  et  fas  sibi  usurpant  potestatem,  vel  quia  temere  illuc  evehuntur,  vel  quia  a  se  ipsis  degenerant.  In  Deo  nihil  est  tale.  Quum  ergo  natura  sit  iudex,  iustum  quoque  esse  oportet,  quia  se  ipsum  abnegare  non  potest.  Ergo  ab  impossibili  ratiocinatur  Paulus,  iniustitiae  perperam  accusari  Deum,  cui  proprium  et  quasi  essentiale  est,  mundum  recte  gubernare.  Quamquam  autem  ad  continuum  regimen  Dei  extenditur  haec  Pauli  doctrina,  specialiter  tamen  notari  ultimum  iudicium  non  infdior  :  quia  tunc  demum  solida  exstabit  recti  ordinis  instauratio.  Quod  si  directam  refutationem  cupis,  qua  eiusmodi  sacrilegia  compescantur,  sic  accipe:  non  hoc  fieri  iniustitiae  natura,  ut  Dei  iustitia  magis  eluceat,  sed  Dei  bonitate  superari  nostram  malitiam,  ut  in  diversum  potius  quam  tendat  finem  convertatur.  7.  Si  enim  veritas  Dei  per  meum  mendacium,  ete.  x)  primo  etiam  detestatur  2)  Effectu  

[Pre] [Next]


Copyright ⓒ 2018 In Hyuk Lee. All rights reserved. http://blog.naver.com/isaaci