[SEARCH HOME] | [CONTENTS] | [기독교강요 라틴어-영어 문장별 대조본] | [원문칼빈전집안드로이드앱]

IOANNIS CALVINI OPERA QUAE SUPERSUNT OMNIA
volume column dictionary *for dictionary, click or touch the word
[Pre] [Next] [Original Text Jpg]


47:50  est.  Adde  quod  fides  ista  tantum  ex  miraculis  pendebat,  nullam  adhuc  radicem  egerat  in  evangelio:  ita  nec  fixa  nec  stabilis  esse  potuit.  Adiuvantur  quidem  miraculis  filii  Dei,  ut  ad  fidem  perveniant,  sed  illud  nondum  est  vere  credere,  quum  Dei  virtutem  mirantur,  ut  doctrinam  simpliciter  credant  esse  veram,  non  autem  penitus  se  illi  subiiciant.  Proinde  ubi  generaliter  de  fide  sermo  habetur,  sciamus  aliquam  esse  fidem  quae  mente  duntaxat  apprehenditur,  et  postea  facile  evanescit,  quia  in  corde  infixa  non  est,  atque  ea  est,  quam  Iacobus  vocat  mortuam,  sed  vera  fides  Spiritu  regenerationis  semper  constat  (Iac.  2,  17  et  26),  Observa  non  eundem  esse  apud  omnes  operum  Dei  profectum  :  quosdam  enim  ad  Deum  usque  adducunt,  alios  percellunt  caeco  tantum  motu,  ut  Dei  quidem  potentiam  animadvertant,  sed  tamen  non  desinant  vagari  in  suis  cogitationibus.  24.  Christus  non  credebat.  Quod  exponunt  quidam  Christum  ab  illis  sibi  cavisse,  quia  probos  non  esse  ac  fidos  noverat,  mihi  non  videntur  satis  exprimere  evangelistae  mentem.  Longe  etiam  minus  convenit  quod  adducit  Augustinus  de  catechumenis.  Potius  hoc  vult  evangelista  meo  iudicio,  non  habitos  fuisse  a  Christo  pro  germanis  discipulis,  sed  tanquam  leves  ac  frivolos  fuisse  contemptos.  Locus  diligenter  notandus,  non  omnes  qui  se  profitentur  Christi  esse  coram  ipso  tales  censeri.  Sed  adiungi  simul  debet  quae  mox  sequitur  ratio,  quia  omnes  noverat.  Nihil  hypocrisi  periculosius  est  cum  alias  ob  causas,  tum  quod  vitium  est  plus  quam  vulgare.  Nemo  fere  est  qui  sibi  non  placeat:  dum  autem  inanibus  blanditiis  nos  fallimus,  Deum  putamus  nobiscum  caecutire.  Hic  autem  monemur,  quantum  eius  iudicium  a  nostro  distet.  Nam  quae  involucris  tecta  nos  fugiunt,  ipse  perspicit:  quae  fucato  splendore  perstringunt  nobis  oculos,  ipse  ex  occulto  fonte,  id  est  intimo  cordis  affectu  aestimat.  Hoc  est  quod  dicit  Salomon  (Prov.  21,  2),  Deum  sua  trutina  ponderare  corda  hominum,  quum  illi  sibi  in  viis  suis  blandiuntur.  Meminerimus  ergo  eos  demum  veros  esse  Christi  discipulos,  qui  illi  probati  sunt,  quia  solus  est  idoneus  huius  rei  arbiter  ac  iudex.  Nunc  quaeritur,  quum  dicit  evangelista  Christum  novisse  omnes,  eosne  solos  designet  de  quibus  nuper  loquutus  est,  an  pertineat  hoc  ad  universum  hominum  genus.  Extendunt  hoc  multi  ad  communem  hominum  naturam,  ac  putant  hic  damnari  totum  mundum  impiae  ac  perfidae  simulationis.  Et  certe  vera  est  sententia,  nihil  posse  inveniri  in  hominibus,  cur  illos  Christus  dignetur  suorum  numero,  sed  ego  contextui  non  video  quadrare.  Restringo  igitur  ad  eos  quorum  prius  facta  fuit  mentio.  Verum  quia  dubitari  poterat,  unde  haec  Christo  notitia,  hanc  quaestionem  anticipans  evangelista  respondet,  perspectum  fuisse  Christo  quidquid  in  

[Pre] [Next]


Copyright ⓒ 2018 In Hyuk Lee. All rights reserved. http://blog.naver.com/isaaci