[SEARCH HOME] | [CONTENTS] | [기독교강요 라틴어-영어 문장별 대조본] | [원문칼빈전집안드로이드앱]

IOANNIS CALVINI OPERA QUAE SUPERSUNT OMNIA
volume column dictionary *for dictionary, click or touch the word
[Pre] [Next] [Original Text Jpg]


32:50  vidimus,  nunc  contremiscere,  nunc  irasci  Hebraeis  significat:  denique  refertur  ad  quemlibet  motum,  sive  ex  iracundia  nascatur,  sive  ex  timore.  Itaque  nunc  intelligit  propheta,  Deum  in  liberatione  electi  populi  virtutem  patefacturum  quae  conturbet  omnes  genies,  easque  tandem  sensuras  quantopere  insanierint  in  suam  perniciem.  Dicitur  enim  regnare  Deus,  hominum  respectu,  dum  se  magnificis  potentiae  documentis  in  sublime  attollit:  quia  dum  opem  suam  occultat,  audacius  proterviunt  increduli,  ac  si  nullus  esset.  2.  (Iehova  in  Sion.)  Tenenda  est  illa  cuius  memini  antithesis,  Deum  esse  magnum  in  Sion  ad  perdendos  et  in  nihilum  redigendos  ecclesiae  suae  hostes.  Quod  autem  addit  continuo  post  excelsum  esse  super  omnes  populos,  non  ita  debet  accipi  quasi  praesideat  in  eorum  salutem,  sed  ut  dissipet  eorum  consilia,  conatus  disturbet,  totum  robur  evertat.  Iam  quod  de  celebrando  Dei  nomine  sequitur,  non  pertinet  ad  omnes  gentes,  sed  tantum,  meo  iudicio,  gratitudinem  a  fidelibus  requirit  propheta.  Etsi  enim  confessionem  extorquet  Deus  ab  hostibus  devictis,  quia  tamen  eius  gloriae  obstrepere  non  desinunt,  atque  etiam  blasphemias  evomere,  illis  non  congrueret  quod  dicit,  Confitemini  nomini  Dei  quia  sanctum  est.  Fideles  ergo  proprie  compellat,  quos  ad  Dei  nomen  sponte  celebrandum  cognitio  sanctitatis  eius  incitat.  4.  (Et  robur  regis.)  Posset  esse  comminatio  ad  hostes  terrendos  :  ac  si  diceret  Deum  fortitudine  armatum  esse  ad  ulciscendas  iniurias  :  quia  iustitiam  et  aequitatem  diligit.  Sed  malo  hoc  ad  ecclesiam  referre,  quod  scilicet  ea  lege  subsit  Dei  imperio,  ut  iustitiam  et  integritatem  colat.  Non  male  etiam  quadraret  alius  sensus,  nefas  esse  imaginari  tyrannicum  in  Deo  imperium:  quia  perpetuus  consensus  sit  inter  potentiam  eius  et  rectitudinem.  Sed  dum  expendo  totum  contextum,  non  dubito,  ubi  Deum  in  regis  solio  locavit  propheta,  quin  de  modo  regnandi  nunc  disserat.  Nam  addit  statuisse  rectitudines  et  aequitatem.  Quod  tamen  bifariam  potest  accipi,  vel  quod  Deus  in  lege  sua  perfectam  aequi*  tatem  populo  suo  mandaverit:  vel  quod  iustitiam  suam  et  aequitatem  semper  approbaverit  in  fovendo  et  tuendo  populo.  Etsi  autem  verissimum  est,  in  Dei  operibus  et  iudiciis  semper  refulsisse  summam  iustitiam,  videtur  tamen  probabilius  de  doctrina  hoc  intelligi,  quod  Deus  qui  iustitiam  amat,  imperii  formam  instituerit  in  populo  Israel,  quae  optima  esset  probe  iusteque  vivendi  regula.  Ita  verbum  facere  improprie  sumetur  pro  mandare  vel  praecipere.  Nisi  forte  hoc  postremum  de  ipsa  Dei  gubernatione  seorsum  accipere  placeat,  quod  mihi  non  displicet.  Nihil  enim  ad  praestandum  Deo  obsequium  magis  animat  fideles,  vel  in  studio  servandae  legis  confirmat,  quam  dum  re  ipsa  experi-  4  

[Pre] [Next]


Copyright ⓒ 2018 In Hyuk Lee. All rights reserved. http://blog.naver.com/isaaci