8:5
5
IOANNES
CALVINUS,
viitO
MULTIS
DOTIBUS
EXIMIO,
LAURENTIO
NORMANDIO,
S.
Quum
tibi
multis
nominibus
aliquam
laborum
meorum
partem
animo
destinassem,
hoc
opusculum
prae
aliis
eligendum
censui,
quod
ad
faciendam
eius,
quam
continet,
doctrinae
fidem,
exemplum
tuum
non
parvae
confirmationis
vice
esse
potest.
Nam
ex
quo,
relicta
patria,
huc
ad
nos
voluntarius
exsul
migrasti,
quot
et
quam
violentis
Satanae
machinis
fueris
impetitus,
nos
quidem
duo
optimi
sumus
testes:
sed
alii
quoque
non
ignorant.
Mors
patris,
quarto
post
discessum
tuum
mense,
nunciata
est.
Yenire
tibi
in
mentem
necesse
fuit,
quod
malevoli
non
tacebant,
mortis
causam
dolori
posse
ascribi,
ut
tota
invidia
in
te
redundaret.
Sequutum
est
paulo
post1)
acerbissimum
vulnus,
quod
uxor
tibi,
qualem
optimus
quisque
vir
optaret,
in
medio
aetatis
flore
erepta
est.
Hic
quoque
fieri
aliter
non
potuit,
quin
mentem
hominis
non
stupidi
percellerent
variae
tentationes.
Iam
auribus
tuis
insonabant
improborum
calumniae:
fuisse
infaustis
ominibus
e
natali
solo
extractam,
ut
miserum
spiritum
in
alieno
prope
orbe
deponeret.
Sed
animum
tuum
propius
hoc
urgebat:
aliquid
habituros
coloris,
si
consilium
tuum
tristi
eventu
a
Domino
maledictum
esse
iactarent.
Omitto
punctiones
innumeras,2)
quas
te
intus
sentire
par
fuit.
Nam
quum
grave
sit
malum
viduitas:
tali
vitae
socia
privari,
plus
quam
lugubre
tibi
fuit.
Filiolae
quoque
postremo
ad
luctus
cumulum
funus
accessit.
Interea
quoscunque
potuit
impetus,
aliunde
effudit
Satan,
ut
saucium
iam
pectus
obruendo
conficeret.
Denique,
plus
tibi
molestiarum
intra
semestre
tempus
devorandum
fuit,
quam
nonnulli,
quorum
celebrata
fuit
animi
magnitudo,
tota
vita
pertulerint.
Illa
fuit
scandalorum
moles,
tibi
Satanae
astu
in
ipsis
stadii
carceribus
opposita,
quae
te
ad
gradum
reflectendum
cogeret.
Atqui,
invicta
spiritus
Dei
virtute
fretus,
documento
aliis
omnibus
fuisti,
nullum
esse
tam
arduum
difficileque
obstaculum,3)
quod
non
eodem
eluctari
praesidio
liceat.
Et
simul
expertus
es,
quibus
suos
ad
resistendum
armis
instruere
soleat
Dominus,
quoties
ad
certamen
ipsos
vocat.
Memini,
quum
tibi
primus
indicarem
patrem
esse
mortuum,
et
exemplum
adducerem
Abrahae,
quem
patris
carnificem
vocare
poterant
aetatis
suae
homines,
quod
Thare
domo
abeuntem
sequutus
in
medio
itinere
defecerat,
te
statim
excipere:
Quum
testem
facti
tui
et
approbatorem
haberes
Deum,
impiorum
calumnias
nihil
morari:
hoc
dolere
solum,
quod
non
pater,
additus
tibi
profectionis
comes,
Abrahae
te
similem
fecisset.
Te
quidem
non
adeo
lautum
esse
ac
superbum,
ut
vel
Abrahae
socius
esse
recusares,
vel
eam
ignominiam
fugeres,
quam
Deus
summa
laude
prosequitur.
Caeterum
uxor
ipsa
prius
obitus
sui
luctum,
quam
nos
relinqueret,
mirifice
levavit
ac
mitigavit.
Nulla
enim
medicina
desiderari
aptior
potuit,
quam
heroicae
illae
voces,
quas
inter
ultimos
spiritus
edebat*
quum
apprehensa
manu
mea
gratias
Deo
ageret,
cuius
manu
in
eum
locum
esset
adducta,
ubi
tranquillo
animo
liceret
mori:
quum
superioris
vitae
sortem
animo
deplo-
1)
au
bout
de
deux
mois
2)
secrettes.
3)
destourbiers.
1*
|