12:5
5
1545
IANUAR
6
dolor
ingens:
ni
enim
Iesus
Christus
adsit
huic
ecclesiolae
praesens
imminet
dissipatio.
Tragoediam
integram
scripsissem
lubens,
sed
discessus
festinatior
nostri
fratris
Nicolai
impedit.
Ego
etiam
cupio
finem
videre,
utinam
bonum.
Accipe
autem
quid
hoc
biduo
sit
actum.
Quum
pauci
aliquot
homines,
partim
novi
adeoque
morum
ignari
et
omnis
disciplinae,
partim
factiosi
et
rebelles,
totam
ecclesiam
turbassent,
ac
viderem
propter
illos
paucos
novos,
sane
bonos
et
pios,
si
ita
licet
ex
aliquo
convictu
et
consuetudine
iudicare,
propter
illos,
inquam,
ubi
animadvertissem
D.
Sturmium
*)
et
Sevenum
2)
fovere
causam
iniquissime,
uti
iudicarat
iam
saepius
D.
Bucerus,
tandem
convocatis
nudius
tertius
symmystis
et
Ioanne
Garnerio,8)
convenit
inter
nos
ut
aliquis
ordo
servaretur
in
ecclesia,
neque
tanta
licentia
plebi
in
totum
ministerium
concederetur.
Itaque
constitutum
inter
nos
fuit
ut
singuli
ordine
per
totam
hebdomadam
quotidie
concionaremur.
Et
quoniam
is
Garnerius
venerat
postremus,
ac
nos
optabamus
purgari
apud
nos
quod
non
esset
is
Baptista
Vacineius
qui
aliquem
ministrum
a
sana
doctrina
voluisset
avertere
(nam
antea
semel
rogatu
ecclesiae
quod
esset
illi
nomen,
respondit
:
Baptista
Bacinetus,
unde
mihi
illa
suspicio
incessit
ut
peterem
id
purgari
omnino,
prius
quam
ad
ordinarium
ministerium
cum
caeteris
admitterem)
:
deinde
etiam
ut
quod
supererat
probationis
atque
examinationis
canonicae
perficeretur,
quum
mihi
prima
cessisset,
illi
quinta
est
concessa.
Vide,
ego
quamvis
apud
meos
occupatissimus,
tamen
non
recusavi
in
gratiam
ecclesiae
tantum
oneris
imponi.
Scripta
est
concordia,
D.
Bucero
tradita:
probat,
sed
referri
ad
populum
placet.
Heri
adsunt,
sed
vocantur
tantum
illi
factiosi,
non
ecclesia
universa:
deinde
non
caeteri
ministri,
sed
tantum
D.
Sturmius,
Severius
et
doctor
Andernacus,
qui
hoc
nomine
causae
favebat,
tum
quia
ex
muliercula
audierat
hunc
Garnerium
optime
concionari.
4)
Aderant
etiam
cum
Emmanuele
D.
doctor
Petrus,5)
qui
proposuit
duo
haec
mala,
vel
ordinem
in
ecclesia
confundi,
si
concedatur
quod
petitur,
vel
604
1)
Io.
Sturmius,
coetui
gallico
adscriptus,
non
is
erat
qui
factiosis
hominibus
foveret,
ob
tam
futiles
causas
quales
hic
proferuntur.
EUS
criminatione
potius
ipsius
Pollam
concitatum
animum
et
ad
invidiam
pronum
cognosces.
2)
De
Gerhardo
Seveno
v.
Bucer,
ad
Calvinum
{N.
406).
3)
Fuit
is
Avenionensfc,
ob
religionem
profugus,
mox
Petri
Brulyi
successor,
disciplinae
ecclesiasticae
vindex,
a.
1549
occasione
constitutionis
Interim
Argentorato
pulsus.
Cui
splendidum
testimonium
exhibet
Bucerus
ap.
Roehrich.
I
i
.
70.
4)
Haec
sic
interpretamur
ut
dicamus
Sturmium
cum
sociis
etiam
plebis
sententiam
in
negotio
eligendi
pastoris
audire
voluisse.
5)
Uterque
Italus,
Emmanuel
Tremellius
Ferrariensis,
olim
Iudaeus
nunc
hebraicus
vel
inter
paucos
eminens
et
pluribus
doctisque
scriptis
clarus.
Petrus
Martyr
Vermilius
iam
per
biennium
Argentorati
theologiam
docebat.
|