40:498
modo
sit
colendus.
Ubi
hoc
homines
sibi
arrogant,
perinde
est
ac
si
conscenderent
Dei
ipsius
tribunal.
Si
autem
sequantur
aliorum
figmenta,
eos
igitur
sibi
praeficiunt
legislatores:
interea
Deus
e
suo
gradu
deiicitur.
Itaque
mirum
non
est,
si
provocatur
ira
Dei
omnibus
sacrificiis,
quae
fiunt
praeter
legis
praescriptum.
Et
hoc
clarius
exprimitur
apud
Isaiam
(29,
14),
ubi
Deus
pronuntiat
se
facturum
quod
omnes
exterreat,
et
quod
sit
insoliti
prodigii
loco,
Excaecabo
oculos
sapientum,
inquit,
et
auferam
a
senibus
prudentiam.
Quare?
coluerunt
enim
me
praeceptis
hominum.
Sequitur,
Et
obtulerunt
suavem
odorem,
vel
bonae
fragrantiae.
Videntur
haec
duo
pugnare,
quod
oblationes
Dei
vindictam
accenderint,
et
tamen
suavis
fuerit
earum
redolentia.
Sed
ironice
loquitur
propheta
quum
dicit
suffitus
eorum
fuisse
boni
odoris.
Per
concessionem
igitur
ipsos
deridet,
quia
falso
putaverint
hoc
modo
placari
Deum.
Quanquam
simul
eos
perstringit,
quod
suffitum
qui
debuerat
esse
bonae
fragrantiae
reddiderint
foetidum
suis
corruptelis.
Nam
repetitur
subinde
apud
Mosen
haec
sententia,
Odor
ille
perveniet
ad
nares
Dei,
et
placabitur.
Quum
ergo
suffitus
legales
essent
bonae
fragrantiae,
Deus
hic
non
sine
acerbitate
Iudaeos
perstringit,
quod
foetore
suo
infecerint
bonum
ilium
odorem:
ita
esset
antiphrasis.
Denique
inquit,
fuderunt
illic
sua
libamina.
Hic
recenset
Deus
varias
oblationum
species,
de
quibus
diserte
in
lege
praeceperat:
sed
in
omnibus
ostendit
Iudaeos
fuisse
immorigeros:
et
interea
melius
detegit
quam
effraenis
fuerit
ipsorum
petulantia,
quod
non
una
tantum
in
parte
violaverint
legem,
sed
nullam
partem
intactam
reliquerint
a
suis
superstitionibus.
Deus
mandaverat
sacrificia,
in
sacrificiis
polluti
sunt
Iudaei.
Iam
addiderat
varias
oblationes,
nulla
fuit
oblatio
quam
non
conspurcaverint.
Instituerat
suffitus,
illos
etiam
corruperunt
:
libamina
volebat
sibi
offerri,
hoc
est
vinum
fundi:
neque
haec
pars
pura
fuit
a
superstitionibus.
Modis
itaque
omnibus
ostendit,
populum
hunc
quasi
data
opera
bellum
gessisse
cum
Deo,
quum
tamen
fallaciter
obtenderet,
sibi
nihil
magis
esse
propositum
quam
ipsum
colere.
Sequitur,
29.
Et
dixi
illis,
ut
quid
(quorsum,
vel
quodnam
est)
excelsum
quod
vos
ingredimini?
(vel
quia
vos
illuc
ingredimini),
et
vocatum
fuit
nomen
eius
excelsum
usque
ad
hunc
diem.
Quamvis
nulla
sit
ambiguitas
in
verbis
prophetae,
videtur
tamen
frigere
haec
sententia:
et
interpretes,
meo
iudicio,
non
assequuti
sunt
quidnam
propheta
vellet.
Frigidum
per
se
posset
videri
quod
Deus
interrogat,
quodnam
est
excelsum?
Sed
significat
non
fuisse
ignorantia
deceptos,
quia
subinde
ipsos
admonuerit,
ne
ita
profanarent
verum
et
32
|