8:497
497
MICHAELIS
SERVETI.
498
omnium
vetustissimus
fuit,
subscribunt
eius
elogiis.
Quare
penes
eum
praecipua
erit
culpa,
qui
mentiendo
posteros
fefellit.
Cuius
enim
est
illud:
Terram
fluere
lacte
et
melle?1)
Adieci
praeterea,
inconsiderate
ex
praesenti
terrae
statu
fieri
iudicium:
quia
memoria
tenendum
sit
horribile
iudicium
Dei,
quod
olim
minatus
fuerat
peculiariter
Iudaeis,
et
quod
in
genere
describitur
Psal.
107,
Deum
esse,
qui
foecundis
opimisque
regionibus,
quasi
sale
seminato,
ob
hominum
peccata
sterilitatem
inducit.
Iudaeam
itaque
hodie
nobis
illustre
esse
divinae
maledictionis
speculum.
Dicam
quod
videri
posset
incredibile,
nisi
clarissimus
Senatus
noster
una
cum
multis
gravibus
viris
locuples
esset
testis:
ubi
ita
convicta
tenebatur
impietas,
obscoenus
canis
tantum
os
perfricuit,2)
et
dixit
uno
verbo,
nihil
esse
illic
mali.
Et
quum
nulla
illi
in
mentem
veniret
fucata
excusatio,
nulla
tamen
ingenua
confessio
exprimi
potuit.
Lugduni8)
quum
sacris
Bibliis
corrigendis
opera
eius
conducta
foret,
postquam
typographum
quingentis
libris
francicis
emunxit,
ne
furatum
esse
quis
diceret
[pag.
60]
quod
mercedis
nomine
sumpserat,
singulas
paginas
partim
multis
futilibus
nugis,
partim
impiis
deliriis
inquinavit.
Quia
singulis
excutiendis
tempus
non
dabatur:
in
primis
obiectum
est
caput
Iesaiae
LIII4)
cuius
perspicuitas
quum
Iudaeis
quamlibet
impudentibus
ansam
calumniandi
praeciderit,
hic
falsarius
ausus
est
ad
Cyrum
torquere.
Ita
quod
de
unico
sacrificio,
partaque
in
eo
expiatione
aeterna,
de
mundi
cum
Deo
reconciliatione,
de
gratuita
fidei
iustitia
clarissime
propheta
disserit,
imo
sonora
voce
praedicat,
delevit
hic
perfidus
nebulo.
Nam
his
prophetae
verbis:
Vere
languores
nostros
ipse
tulit,
dolores
nostros
ipse
portavit,
vulneratus
est
propter
transgressiones
nostras,
afflictus
est
propter
peccata
nostra,
castigatio
pacis
nostrae
super
eum,
et
livor
eius
nobis
fuit
sanitas,
commentum
Serveto
dignam
assuit:
Defleri
Cyrum
qui
exigentibus
populi
peccatis
mortuus
erat.
Subiicit
quidem,
Christum
adumbrari,
in
quem
solum
proprie
haec
omnia
competunt.
Sed
interim
nullam
nobis
pro
peccatis
satisfactionem,
nullum
propitiandi
Dei
remedium,
nullam
purgationem
reliquam
facit.
Verum
certe
esse
quod
tunc
illi
obieci,
mihi
omnes
concedent,
quod
nullo
autore
1)
Add.
On
ne
peut
certes
sans
grand
outrage
du
sainct
Esprit,
qui
a
parle
par
la
bouche
de
Moyse,
aneantir
une
telle
louange.
2)
ne
feit
que
torcher
son
museau.
3)
Add.
On
luy
mit
aussi
en
avant
un
autre
item.
Car
il
y
a
environ
douze
ou
treize
ans
que
luy
estant
a
Lyon,
pource
qu'il
faisoit
bien
la
morgue
d'Espagne,
certains
Imprimeurs
s'addresserent
a
luy
etc.
4)
Sic
et
Gallus:
cinquante
troisiesme.
Beza
et
Atnst.
male
scribunt:
54.
Calvini
opera.
Vol
VIII.
|