37:497
497
IN
IEREMIAM.
CAP.
IL
498
locus,
quia
ostendit
Deus
foedus
suum,
quamvis
a
Iudaeis
perfide
violatum
fuerit,
tamen
esse
firmum
et
stabile.
Nam
quamvis
non
omnes,
qui
genus
ducunt
ab
Abraham
secundum
carnem
>
sint
veri
et
legitimi
Israelitae:
tamen
Deus
semper
verax
manet,
et
vocatio
eius
caret
poenitentia,
quemadmodum
docet
Paulus
(Rom.
l
l
,
29).
Hoc
igitur
discamus
ex
prophetae
verbis,
Deum
non
contentum
fuisse
uno
propheta,
sed
continuasse
gratiam
illam,
quoniam
nolebat
foedus
suum
esse
irritum.
Iudaei
quidem
impie
a
foedere
ipso
desciverant,
et
multitudo,
ut
digna
erat,
periit,
et
prorsus
fuit
abdicata:
Deus
tamen
re
ipsa
testatum
esse
voluit
non
pendere
gratiam
suam
ab
hominum
inconstantia,
ne
subinde
labascat,
quemadmodum
etiam
alibi
dicit
Paulus:
etiam
si
omnes
homines
sint
mendaces
et
perfidi,
Deum
tamen
manere
veracem,
et
perstare
in
suo
proposito
(Rom.
3,
4).
Hoc
colligimus
ex
prophetae
verbis,
ubi
praefatur
Deus
se
recordatum
esse
populi
propter
misericordiam
adolescentiae
ipsius.
Iam
quod
adolescentiam,
et
desponsationem
ponit,
ex
eo
etiam
discamus,
praeventum
fuisse
populum
illum
Dei
beneficentia.
Neque
enim
alio
iure
familiaris
fuit
Deo,
nisi
quod
electus
fuit.
Nam
desponsatio
non
incepit
a
populo,
nisi
antevertisset
Deus.
Qualis
erat
Abraham?
et
quales
omnes
eius
posteri?
Nunc
ergo
ostendit
Deus,
initium
omnium
bonorum
hoc
esse,
et
quasi
fontem,
quod
populum
illum
sibi
eligere
dignatus
est.
Et
hoc
idem
confirmat
aliis
verbis,
Quum
me
sequuta
es,
inquit,
in
deserto,
in
terra
non
seminata.
Scimus
populum
non
obtemperasse
Deo,
ut
par
erat,
etiam
quum
redemptus
fuit.
Ergo
non
tam
commendat
hoc
loco
Deus
ulla
populi
merita,
quam
confirmat,
quemadmodum
dixi,
illam
sententiam,
quod
scilicet
non
possit
abiicere
curam
eius
populi,
quem
semel
sibi
adoptavit,
et
quem
traxit
in
desertum,
ut
separatus
esset
a
toto
fere
mundo.
Per
modum
tamen
concessionis,
pro
sua
indulgentia,
in
laude
ponit
obsequium
illud,
quod
per
vias
asperas
populus
Deum
comitatus
sit:
ac
si
puella
delicata
ob
sponsi
amorem
duros
et
molestos
labores
non
refugeret.
Postea
addit,
3.
Sanctitas
Israel
Iehovae,
primitiae
frugum
eius:
quicunque
comederint
contrahent
noxam
(alii
vertunt,
peccabunt:
sed
ego
potius
ad
poenam
refero)
malum
veniet
super
eos
(exegetice
additur
hoc
membrum),
dicit
Iehovah.
Hic
clarius
exprobrat
Deus
populo
ingratitudinem:
et
primum
sua
beneficia
commemorat,
quibus
populum
sibi
devinxerat
in
perpetuum
:
deinde
ostendit
quam
maligne
responderit
populus
ipse
tot
beneficiis
acceptis.
Quum
ergo
dicit
Israelem
fuisse
Calvini
opera.
Vol
XXXVII.
|