37:496
496
expertus
fuerit
deploratam
eorum
malitiam.
Sic
ergo
praefatur,
Recordatus
sum
tui
propter
misericordiam
adolescentiae
tuae
et
amorem
desponsationis
tuae.
His
verbis
docet
se
non
spectare
quid
meriti
sint
Iudaei,
neque
etiam
agnoscere
ullam
in
ipsis
dignitatem,
cur
sollicitus
sit
de
eorum
salute,
et
eos
in
viam
reducere
studeat
prophetae
sui
opera:
sed
hoc
dare
prioribus
suis
beneficiis.
Vertunt
quidam,
Recordatus
sum
pietatis,
vel
misericordiae
adolescentiae
tuae,
et
Lak
ita
posset
resolvi,
sicuti
quibusdam
aliis
locis.
Alii
autem
omittunt
particulam
Lak:
alii
vero
subaudiunt
copulam,
Recordatus
sum
tui
et
misericordiae.
Nullus
autem,
meo
iudicio,
assequutus
est
prophetae
mentem,
quum
tamen
nulla
sit
obscuritas
in
verbis,
si
subaudiatur
particula,
quod
scilicet
Deus
recordetur
populi
sui,
propter
misericordiam
qua
ipsum
complexus
est,
propter
amorem
quo
prosequutus
est
eum
ab
initio.
Hunc
ergo
genuinum
prophetae
sensum
esse
arbitror,
quod
scilicet
Deus
hic
tollat
omnem
materiam
superbiae
et
gloriationis
Iudaeis:
quasi
diceret,
ipsos
esse
dignos,
quorum
nulla
sit
ratio,
sed
se
adhuc
illis
esse
patrem,
quoniam
nolit
perire
sua
beneficia,
quae
in
ipsos
pridem
contulerat.
Denique
hic
est
causae
redditio,
cur
Deus
mittat
Ieremiam
post
alios
prophetas:
quasi
diceret,
Hoc
vobis
testimonium
erit
paternae
curae,
qua
vos
prosequor,
dum
mitto
prophetam,
qui
spem
veniae
vobis
faciat,
si
in
viam
redieritis,
et
sitis
mihi
reconciliati.
Unde
autem
fit,
ut
ego
adhuc
de
vobis
cogitem,
quum
tamen
sitis
mei
obliti,
et
abieceritis
omnem
curam
meae
legis?
nempe
quia
volo
continuare
mea
erga
vos
beneficia.
Vocat
Misericordiam
adolescentiae,
passive.
Nam
his
verbis
non
intelligit
misericordes
fuisse
Iudaeos
olim,
sed
expertos
fuisse
Dei
misericordiam.
Notanda
autem
est
similitudo,
qua
utitur.
Nam
hic
Deus
sponso
adolescenti
se
comparat,
qui
uxorem
duxit
teneram,
et
in
flore
aetatis,
et
summa
pulchritudine.
Et
hic
loquendi
inodus
passim
occurrit
apud
prophetas.
Ego
non
immoror
in
explicatione,
quoniam
alibi
fusius
de
ea
re
tractandum
erit.
Quum
ergo
Deus
sibi
desponsaverit
israeliticum
populum,
ubi
eum
redemit
et
eduxit
ex
Aegypto,
dicit
se
nunc
recordari
populi
propter
illam
misericordiam,
et
propter
amorem.
Praeponit
amori
misericordiam,
vel
beneficentiam.
Nam
ion
proprie
est
gratuitus
favor,
vel
humanitas,
quae
miseris
praestatur,
vel
beneficentia.
Amoris
voce
pluribus
aliis
locis
Deus
intelligit
etiam
gratuitam
electionem,
qua
complexus
fuerat
totum
illum
populum.
Sed
clarior
est
expressio,
ubi
statuitur
in
priore
gradu
misericordia,
vel
gratuitus
favor
:
deinde
etiam
amor
adiungitur.
Nihil
quidem
additur
novi,
sed
expressius
declarat
propheta,
populum
illum
fuisse
dilectum
a
Deo
non
alio
respectu
nisi
misericordiae.
Est
autem
hic
insignis
|