37:493
493
IN
IEREMIAM.
CAP.
I.
494
spiritus
tui,
ut
eius
doctrina
hodie
nos
humiliet,
ac
discamus
nos
ultro
tibi
subiicere,
et
ita
suscipere
atque
etiam
amplecti
quod
nobis
per
servum
tuum
proponis
ut
nos
attollas
manu
tua:
et
ita
virtute
tua
et
praesidio
freti
pugnemus
contra
mundum
et
contra
Satanam,
interea
quisque
nostrum
pro
sua
vocatione
sic
in
virtutem
tuam
recumbat
ut
non
dubitemus
vitam
nostram
periculis
obiicere
quoties
opus
fuerit:
et
pugnemus
viriliter,
perstemus
etiam
usque
ad
finem
in
hac
militia,
donec
perfuncti
cursu
nostro
tandem
perveniamus
ad
beatam
illam
quietem
quae
nobis
reposita
est
in
coelo,
per
Christum
dominum
nostrum,
Amen.
18.
Et
ego,
ecce
posui
te
hodie
in
urbem
munitionis
(vel
munitam),
in
columnam
(vel
fulturam)
ferream,
et
in
murum
aeneum
super
totam
terram
contra
reges
Iehudah,
contra
principes
eius,
contra
sacerdotes
eius,
contra
populum
terrae
ipsius.
Hic
Deus
instruit
fiducia
servum
suum,
quia
necesse
fuit
addi
animos
in
illa
trepidatione,
de
qua
vidimus.
Ieremias
enim
non
putabat
se
idoneum
qui
subiret
tam
onerosam
provinciam:
deinde
erat
illi
negotium
ac
certamen
cum
hominibus
praefractis,
neque
paucis,
quoniam
totus
populus
iam
se
confirmaverat
impia
et
scelesta
obstinatione
ad
contemptum
Dei.
Quum
ergo
nulla
esset
amplius
pietatis
cura,
nulla
etiam
reverentia
coelestis
doctrinae
in
populo
illo,
Ieremias
quum
sibi
diffideret,
non
potuit
suscipere
grave
illud
onus,
nisi
suffultus
fuisset
praesidio
Dei.
Hac
igitur
ratione
nunc
pronuntiat
Deus
illum
fore
instar
munitae
urbis
et
columnae
ferreae.
Quanquam
proprie
quadrabit
nomen
fulturae.
Nam
"roy
descendit
a
radice
HDy.
Ideo
hoc
sensu
intelligit
propheta
se
columnam
fore,
non
modo
quae
erecta
erit
in
vacuo
loco,
sed
quae
sustineat
vel
aedificium,
vel
murum.
In
sensu
nulla
est
ambiguitas.
Intelligit
enim
Deus
servum
suum
fore
inexpugnabilem:
quidquid
machinentur
in
ipsum
hostes,
tamen
non
praevalituros,
sicuti
dicet
proximo
versu.
Quanquam
autem
hoc
semel
dictum
fuit
Ieremiae,
possunt
tamen
optimo
iure
ad
se
transferre
omnes
pii
doctores,
qui
sibi
probe
conscii
sunt
divinae
vocationis,
et
certo
persuasi
sunt
nihil
se
temere
aggredi,
sed
parere
iubenti
Deo.
Quicunque
igitur
ita
fundati
sunt
in
legitima
Dei
vocatione,
possunt
accommodare
in
usum
suum
hanc
promissionem,
quod
scilicet
invicti
perstabunt
contra
omnes
impios:
et
circumstantiae
notandae
sunt.
Videri
posset
hoc
sufficere,
quod
Deus
servum
suum
appellat
urbem
munitam.
Comparat
etiam
fulturae
ferreae
et
muro
aeneo.
Haec
enim
repetitio
confirmat
quod
uno
verbo
exposuimus,
scilicet
Ieremiam
fore
victorem:
et
quamvis
multos
impetus
contra
eum
moveat
Satan,
tamen
exitum
fore
laetum
|