37:492
Ideo
repetitur
haec
exhortatio,
Ne
timeas
coram
ipsis.
Postea
addit,
Ne
timere
te
faciam,
vel
conteram,
nn
significat
interdum
timere,
significat
conterere.
Hieronymus
corrupit
prophetae
sensum
quum
dixit,
Nunquam
faciam
te
timere.
Est
quidem
pia
haec
doctrina,
Deum
prophetae
suo
daturum
fortitudinem,
ut
perstet
invictus
contra
omnes
hostes.
Et
certe
frustra
nos
hortaretur,
nisi
etiam
spiritu
suo
nos
ad
fortitudinem
instrueret,
hoc
quidem
est
verum:
sed
particula
JD
non
patitur
hunc
locum
ita
exponi.
Quid
ergo
sibi
vult
Deus?
Sive
vertamus
conterere,
sive
timere
te
faciam,
ut
sit
verbum
transitivum
"jnntt,
optime
sensus
conveniet.
Deus
enim,
postquam
prophetam
suum
iussit
esse
alto
et
invicto
animo,
iam
adiungit,
Cave
tibi,
nam
si
timidus
sis,
ego
faciam
te
serio
timere,
vel
re
ipsa
conteram
te
a
facie
ipsorum.
Significat
ergo
his
verbis,
prophetam
satis
fore
munitum,
si
ipse
agnoscat
se
missum
esse
a
Deo,
et
ita
agat
tanquam
pro
summa
potestate,
neque
sibi
metuat
ab
ullo
homine
mortali.
Caeterum
subest
hic
comminatio:
Vide,
si
strenue
te
geras,
adero
tibi,
et
quantumvis
primo
intuitu
sint
formidabiles
qui
se
tibi
opponent,
nihil
tamen
proficient.
Quod
si
timidus
sis
et
pusillanimis,
ego
te
reddam
probrosum
:
hoc
est,
non
tantum
eris
animo
timidus,
sed
etiam
faciam
ut
sis
apud
omnes
despicabilis,
vel
ut
conspuant
omnes
tibi
in
faciem:
quia
non
eris
dignus,
pro
quo
ego
pugnem,
et
cui
suppeditem
fortitudinem
et
virtutem
ad
hostes
tuos
profligandos.
Ergo
videmus
quorsum
hoc
spectet,
Ne
timeas^
ne
timere
te
faciam,
hoc
est,
sis
forti
et
alacri
animo,
ne
sis
merito
probrosus,
et
non
usque
adeo
metuas
ipsos,
ut
merito
etiam
metuas,
neque
id
modo,
sed
ut
ipsi
te
conterant,
et
pedibus
audeant
calcare,
quia
indignus
eris
cui
suppeditem
fortitudinem
spiritus
mei.
Locus
hic
continet
utilem
doctrinam,
ex
qua
discimus
nunquam
deesse
virtutem
servis
Dei,
ubi
concipiunt
animi
magnitudinem,
quia
agnoscunt
se
Deum
autorem
habere
suae
vocationis.
Ubi
ergo
ita
sunt
magnanimi,
Deus
suppeditat
illis
invictum
robur
et
fortitudinem,
ut
sint
formidabiles
toti
mundo.
Si
autem
restricti
sunt
ac
timidi,
et
huc
et
illuc
flectuntur,
ac
moventur
terrore
hominum,
Deus
reddit
illos
probrosos,
et
facit
ut
ad
minimam
quamque
auram
trepident,
et
penitus
conterantur.
Quare?
indigni
enim
sunt
quos
Deus
efferat,
et
quibus
porrigat
manum,
et
quos
muniat
armis
suis,
et
quibus,
quemadmodum
iam
dictum
est,
suppeditet
fortitudinem
animi,
qua
possint
terrere
et
diabolum,
et
totum
mundum.
PRECATIO.
Da,
omnipotens
Deus,
quando
semel
dignatus
es
servum
tuum
Ieremiam
ita
munire
invicta
virtute
|