8:491
491
REFUTATIO
ERRORUM
492
alto
O
pronuncias,
hoc
totum
esse
fabulosum.
Quis
tu
43s,
ut
contempta
Pauli
autoritate,
per
quem
scimus
loquutum
esse
Christum,
tuis
commentis
fidem
habeamus?
Annon
te
pudet,
Abraham
nominare
carnis
filium,
qui
in
spiritu
vidit
diem
Christi,
et
exsultavit?
Carnalem
tantum
haereditatem
relinquere
sancto
Iacob,
qui
inter
ultimos
spiritus,
nihil
quam
mortem
habens
prae
oculis,
exclamabat:
Salutem
tuam
exspectabo
Domine?
Sed
quid
hic
longius
immoror?
Qui
ad
aliam
haereditatem,
vel
ad
aliud
Dei
regnum
adspirat,
quam
quo
spectarunt
patriarchae,
cohaeres
sit
diabolis.
Nam
de
electis
dicitur,
quod
recumbent
cum
Abraham,
Isaac
et
Iacob
in
regno
Dei.
Tu
vero
quos
mihi
titulos
recenses,
non
animadvertis
in
degeneres
et
quasi
adulterinos
Iudaeos
conferri.
Utinam
aliquando
religiosius
versari
discas
in
scripturis.
De
tertia
quaestione.
Promissionem
istam:
Ero
Deus
tuus
et
seminis
tui,
locum
habere
negas
in
parvulis
nostris,
quia
in
iis
compleatur
quos
circumcidit
Christus
circumcisione
[pag.
51]
cordis.
Ac
si
quis
ita
ratiocinaretur,
Isaac
non
esse
natum
Dei
filium,
quia
Abraham
fide
fuerit
factus.
Verum
Dominus
palam
testatur
per
Ezechielem,
omnes
qui
ex
progenie
Abrahae
erant,
filios
sibi
nasci.
Si
cordis
circumcisionem
excluderet
adoptio
parvulorum,
valeret
tua
ratio.
Sed
Domino
permittimus
arcanam
gratiae
suae
dispensationem
in
parvulis,
si
ante
eos
evocet
ex
mundo,
quam
ordinario
modo
ipsos
circumcidat.
Exprobras
quod
de
carnali
Abrahae
semine
carnaliter
et
iudaice
sentiam.
Paulo
id
exprobra,
quem
ego
doctorem
sequor.
Sic
enim
de
foedere
gratiae
disputat
nono
et
undecimo
ad
Romanos,
ut
illud
residere
asserat
in
vero
et
naturali
semine
Abrahae.
Ego
certe
non
sum
tam
crassus,
ut
quicunque
ex
Abraham
geniti
sunt
secundum
carnem,
censeri
velim
inter
filios
Abrahae.
Regnat
enim
libera
Dei
electio,
quae
legitimos
filios
discernit
ab
adulterinis,
hoc
est,
spirituales
a
carnalibus.
Fateor
quidem
hoc
prima
facie
videri
absurdum,
quod
Deus
promittat
eius
generis
se
fore
Deum,2)
in
quo
plures
reprobi
quam
electi
reperiuntur.
Sed
hunc
nodum
eleganter
Paulus
explicat.
Postquam
enim
nono
capite
stultam
Iudaeorum
confidentiam
retudit,
qui
in
carne
gloriabantur,
ac
docuit
multos
coram
Deo
reputari
extraneos,
qui
ex
Abraham
genus
ducunt
secundum
carnem,
et
rursus
multos
qui
alieni
fuerant
cooptari
in
numerum
filiorum,
tractavitque
id
totum
pendere
ab
electione
Dei
gratuita:
demum
capite
undecimo
contendit,
non
esse
tamen
inanem
promissionem
Dei.
Deum
enim
ita
libere
eligere
1)
comme
si
tu
avois
un
trosne
esleve
sur
les
nues.
2)
sauveur.
|