39:491
491
PRAELECTIONES
492
clamabit
vulneratus
(vel,
occisus,
hoc
nomen
T)T\
iam
saepius
vidimus).
Consilium
prophetae
est,
ut
admonui,
erigere
piorum
animos,
ne
tentationi
succumbant,
quum
viderent
se
esse
pudefactos,
et
quasi
nudatos
omnibus
ornamentis.
Dicit
igitur
venturum
esse
tempus,
quo
Deus
vindictam
sumat
de
idolis
babylonius.
Hoc
autem
modo
asserit
sibi
Deus
potentiam,
quae
tunc
fere
evanuerat.
Nam
templo
everso
quodammodo
visi
sunt
Babylonii
triumphum
de
ipso
agere:
devicta
enim
erat
Dei
potentia
in
templo.
Ergo,
quoniam
eius
ruina,
ut
diximus,
visa
fuit
Dei
potentiam
exstinguere,
propheta
remedium
adhibet,
et
dicit,
quamvis
templum
sit
eversum,
stare
tamen
Deum
integrum,
et
incolumem
manere
eius
potentiam.
Sed
interea
iubet
fideles
patienter
exspectare.
Animos
enim
ipsorum
ad
spem
rei
absconditae
revocat.
Nunc
videmus
quomodo
haec
inter
se
cohaereant,
et
cur
propheta
utatur
etiam
particula
ph,
Propterea,
ecce
dies
venient,
inquit,
hoc
est,
quamvis
sitis
pudefacti,
Deus
tamen
vobis
restituet
materiam
gloriandi,
et
ut
rursus
hilariter
canatis
eius
laudes.
Sed
dicit
dies
venturos,
quibus
verbis
admonet,
fovendam
esse
spem
promissionum,
donec
impleat
Deus
opus
suum:
et
ita
corrigitur
nimius
fervor
quo
abripimur
in
nostris
afflictionibus:
nam
vellemus
statim
Deum
advolare.
Propheta
igitur
hic
fideles
hortatur,
ut
animos
sustineant
usque
ad
tempus,
quod
Deo
placuerit:
et
ita
reiicit
eos
ad
providentiam
Dei,
ne
scilicet
plus
aequo
sibi
sumant,
si
velint
ipsum
agere
quemadmodum
fert
ipsorum
animus.
Venient
ergo
dies,
quibus
visitabo
super
sculptilia
Babylonis,
et
gemet,
vel
clamabit.
Nam
pjK
significat
clamare:
alii
vertunt,
Gremet
vulneratus:
et
ideo
vulneratum
hic
vertunt
quia
absurda
esset
loquutio,
eorum
opinione,
si
clamarent
vel
gemerent
occisi.
Sed
propheta
intelligit
magnum
fore
clamorem
in
ilia
caede,
hoc
est,
quum
iugulabuntur
Babylonii,
magnus
erit
ubique
eiulatus.
Sequitur,
53.
Si
ascenderit
Babylon
in
coelos,
et
si
munierit
excelsum
fortitudinis
suae
(vel
munierit
fortitudinem
suam
in
excelso,
quod
mihi
magis
placet),
a
me
venient
vastatores
ei,
dicit
Iehovah.
Iterum
propheta
docet,
quamvis
inexpugnabilis
sit
Babylon,
non
esse
tamen
metuendum,
quin
Deus
futurus
sit
eius
iudex:
quia
minime
aequum
est
potentiam
eius
metiri
nostro
sensu.
Et
nihil
magis
impedit
nos,
vel
moratur,
ne
amplectamur
Dei
promissiones,
quam
ubi
reputamus
quid
naturaliter
fieri
possit,
quid
sit
probabile.
Ubi
ergo
ita
consulimus
sensus
nostros,
excludimus
Dei
potentiam,
quae
superior
est
omnibus
mediis.
Ergo
propheta
|