25:490  CAPUT  IX.  1.  Quum  autem  audissent  omnes  reges  qui  erant  trans  Iordanem  in  monte,  et  in  planitie,  et  in  toto  tractu  maris  magni  e  regione  Libani,  Hitthaeus,  Amorrhaeus,  Chananaeus,  Pherisaeus,  Hivaeus,  et  Iebusaeus:  2.  Congregaverunt  se  pariter  ad  pugnandum  cum  Iosue  et  Israel  uno  consensu.  3.  Habitatores  vero  Gibeon  audientes  quod  fecerat  Iosue  urbi  Iericho  et  Ai,  4.  Egerunt  etiam  ipsi  callide.  Nam  abierunt,  et  finxerunt  se  legatos  esse,  et  tulerunt  saccos  vetustos  in  suis  asinis,  et  utres  vini  vetustos,  et  ruptos  ac  colligatos,  5.  Et  calceamenta  vetusta,  et  resarta  in  pedibus  suis,  et  vestes  vetustas  super  se,  et  totus  panis  viatici  eorum  aridus  ac  mucidus.  6.  Perrexerunt  ergo  ad  Iosue  in  castra  in  Gilgal:  dixeruntque  ei  et  viris  Israel:  E  terra  longinqua  venimus,  itaque  nunc  percutite  nobiscum  foedus.  7.  Tunc  responderunt  viri  Israel  ad  Hivaeum:  Forte  in  medio  mei  tu  habitas,  et  quomodo  percutiam  tecum  foedus?  8.  At  illi  dixerunt  ad  Iosuam:  Servi  tui  sumus.  Quibus  ait  Iosua.  Quinam  estis?  et  unde  venistis?  9.  Responderunt  ei:  E  terra  longinqua  valde  venerunt  servi  tui  in  nomine  Iehovae  Dei  tui.  Audivimus  enim  famam  eius,  et  quaecunque  fecit  in  Aegypto.  10.  Quaecunque  item  fecit  duobus  regibus  Aemorrhaei  qui  erant  trans  Iordanem,  Sehon  regi  Hesebon,  et  Og  regi  Basan  in  Astaroth,  ll.  Dixeruntque  nobis  seniores  nostri,  et  omnes  habitatores  terrae  nostrae:  Tollite  in  manu  vestra  escam  pro  itinere,  et  ite  in  occursum  eorum,  ac  dicite  illis:  Servi  vestri  sumus,  et  nunc  percutite  nobiscum  foedus.  12.  Iste  est  panis  noster,  calidum  pro  viatico  paravimus  e  domibus  nostris  quo  die  egressi  sumus  ut  veniremus  ad  vos^  nunc  autem  aruit,  et  siccus  est.  13.  Et  isti  sunt  utres  vini,  quos  impleveramus  novos,  et  ecce  rupti  sunt.  Et  ista  vestimenta  nostra,  et  calceamenta  nostra  vetustate  attrita  sunt  ob  longum  iter.  14.  Sumpserunt  ergo  viri  de  viatico  eorum,  et  os  Iehovae  non  interrogaverunt  15.  Et  fecit  cum  eis  Iosue  pacem,  et  percussit  cum  eis  foedus  quod  sineret  eos  vivere,  iuraveruntque  eis  principes  congregationis.  1.  Quum  audissent.  Quando  reges  istos  minime  ab  initio  latuit  populi  adventus,  certum  est  divinitus  securitate  vel  potius  socordia  inebriatas  fuisse  eorum  mentes,  ne  facta  conspiratione  protinus  occurrerent.  Fuit  enim  nimii  stuporis,  non  ante  sibi  prospicere,  quam  dum  clade  duarum  urbium  violenter  excitati  sunt  e  suo  veterno.  Nam  quia  commune  erat  bellum,  quaedam  voluntaria  fuit  deditio,  nullum  vicinis  subsidium  mittere,  imo  non  habere  paratum  exercitum,  qui  pro  earum  defensione  validam  impressionem  faceret.  Verum  hoc  modo  pepercit  Deus  suorum  infirmitati,  quibus  coniunctae  tot  gentium  vires  non  parum  formidinis