[SEARCH HOME] | [CONTENTS] | [기독교강요 라틴어-영어 문장별 대조본] | [원문칼빈전집안드로이드앱]

IOANNIS CALVINI OPERA QUAE SUPERSUNT OMNIA
volume column dictionary *for dictionary, click or touch the word
[Pre] [Next] [Original Text Jpg]


2:49  [CO  2.49]  [Inst  1.5.11.]  Atqui  quantacunque  claritate  et  se  et  immortale  suum  regnum  Dominus  in  operum  suorum  speculo  repraesentet,  qui  tamen  est  noster  stupor,  ad  tam  perspicuas  testificationes  semper  hebescimus,  ut  sine  profectu  effluant.  Nam  quantum  ad  mundi  fabricam  et  pulcherrimam  positionem  attinet,  quotusquisque  est  nostrum,  qui  dum  oculos  vel  in  coelum  attollit,  vel  per  regiones  terrae  varias  circumfert,  mentem  ad  creatoris  memoriam  referat,  ac  non  magis,  praeterito  autore,  in  operum  aspectu  desideat?  Quantum  vero  attinet  ad  ea  quae  praeter  naturalis  decursus  ordinem  quotidie  eveniunt,  quotusquisque  non  magis  reputat,  caeca  potius  fortunae  temeritate  rotari  et  volutari  homines  quam  Dei  providentia  gubernari?  Quod  si  quando  istarum  rerum  ductu  ac  directione,  ad  Dei  considerationem  adigimur  (quod  omnibus  evenire  necessarium  est)  tamen  ubi  temere  divinitatis  alicuius  sensum  concepimus,  extemplo  ad  carnis  nostrae  deliria  vel  prava  commenta,  delabimur,  ac  puram  Dei  veritatem  nostra  corrumpimus  vanitate.  In  eo  quidem  dissimiles,  quod  quisque  sibi  privatim  aliquid  peculiaris  erroris  accersit;  in  hoc  tamen  simillimi,  quod  ad  unum  omnes  ab  uno  vero  Deo  ad  prodigiosa  nugamenta  deficimus.  Quo  morbo  non  plebeia  modo  et  obtusa  ingenia,  sed  praeclarissima  et  singulari  alioqui  acumine  praedita,  implicantur.  Quam  prolixe  suam  in  hac  parte  stoliditatem  ac  insulsitatem  prodidit  tota  philosophorum  natio?  Nam,  ut  aliis  parcamus  qui  multo  absurdius  ineptiunt,  Plato  inter  omnes  religiosissimus  et  maxime  sobrius,  ipse  quoque  in  rotundo  suo  globo  evanescit.  Et  quid  aliis  non  eveniret,  quum  ita  primores,  quorum  erat  reliquis  praelucere,  hallucinentur  et  impingant?  Similiter,  ubi  rerum  humanarum  gubernatio  providentiam  manifestius  arguit  quam  ut  abnegari  queat,  nihilo  tamen  inde  plus  proficitur,  quam  si  temeraria  fortunae  voluntate  crederentur  omnia  sursum  deorsum  versari:  tanta  est  nostra  in  vanitatem  et  errorem  propensio.  De  excellentissimis  semper  loquor,  non  vulgaribus  illis,  quorum  in  profananda  Dei  veritate  processit  in  immensum  insania.  [Inst  1.5.12.]  Hinc  immensa  illa  errorum  colluvies,  qua  totus  orbis  refertus  ac  coopertus  fuit.  Suum  enim  cuique  ingenium  instar  labyrinthi  est;  ut  mirum  non  sit  singulas  gentes  in  varia  commenta  diductas  esse.  Neque  id  modo,  sed  singulis  prope  hominibus  proprios  fuisse  deos.  Nam  ut  ad  inscitiam  et  tenebras  accedit  temeritas  et  lascivia,  vix  unus  unquam  repertus  est  qui  non  sibi  idolum  vel  spectrum  Dei  loco  fabricaret.  Certe  non  secus  atque  ex  vasta  amplaque  scaturigine  aquae  ebulliunt,  immensa  deorum  turba  ab  hominum  mente  profluxit,  dum  quisque  nimis  licentiose  vagando  perperam  hoc  vel  illud  de  ipso  Deo  comminiscitur.  Neque  tamen  hic  superstitionum,  quibus  implicitus  fuit  mundus,  catalogum  texere  necesse  est:  quia  nec  ullus   

[Pre] [Next]


Copyright ⓒ 2018 In Hyuk Lee. All rights reserved. http://blog.naver.com/isaaci