[SEARCH HOME] | [CONTENTS] | [기독교강요 라틴어-영어 문장별 대조본] | [원문칼빈전집안드로이드앱]

IOANNIS CALVINI OPERA QUAE SUPERSUNT OMNIA
volume column dictionary *for dictionary, click or touch the word
[Pre] [Next] [Original Text Jpg]


37:489  489  IN  IEREMIAM.  CAP.  I.  490  Deus  nunc  causam  assignat,  cur  tam  severe  statuerit  agere  cum  Iudaeis.  Utrumque  enim  oportuit  tradi,  nempe  Chaldaeos  non  irrupturos  sua  sponte,  sed  quia  locabunt  operam  snam  Deo,  qui  ipsos  colliget  atque  armabit.  Hoc  est  unum.  Verum  necesse  fuit  etiam  alterum  adiungere,  nempe  Deum  non  esse  crudelem,  neque  etiam  oblitum  esse  foederis  sui,  quum  tam  rigidus  vindex  esse  voluit:  sed  ita  saevire  quoniam  nimia  erat  pravitas  in  Iudaeis  ut  necesse  esset  ipsos  ita  prorsus  conteri  et  affligi,  quoniam  castigationes  modicae  nihil  ipsis  profuerant.  Deus  ergo  postquam  testatus  est  se  fore  ducem  in  illo  bello,  simul  etiam  explicat  se  iustas  habere  causas,  cur  castiget  Iudaeos,  neque  hoc  posse  imputari  saevitiae,  quoniam  ipsum  provocaverant  suis  impiis  superstitionibus.  Dicit  ergo,  Loquar  iudicia  mea  cum  ipsis.  Hoc  multi  interpretes  referunt  ad  Chaldaeos  et  Assyrios,  quasi  Deus  illis  praescribat,  quemadmodum  solent  summi  iudices  suis  ministris  mandare  quod  ab  ipsis  decretum  est.  Sed  illa  expositio  nimis  est  coacta.  Deinde  etiam  propheta  satis  eam  refutat,  quia  haec  simul  contexit,  Loquar  cum  ipsis  iudicia  mea  super  malitia  ipsorum.  Quid  ergo  est  proferre  iudicia?  Nempe  quum  Deus  ad  tribunal  suum  citat  sceleratos,  et  exercet  officium  iudicis.  Et  hic  loquendi  modus  passim  tritus  est  in  scriptura,  sicuti  in  fine  libri  legitur:  Loquutus  est  rex  Babylonis  iudicia  cum  rege  Zedechia,  hoc  est,  egit  cum  eo  iudicialiter,  ut  solemus  vulgo  loqui.  Sic  ergo  nunc  pronuntiat  Deus  se  fore  iudicem  populi:  quasi  diceret,  hactenus  se  quievisse,  non  quod  incognita  essent  populi  scelera,  sed  quia  sustinuerit  miseros  illos,  ut  tentaret  an  aliqua  spes  esset  resipiscentiae.  Nunc  vero  dicit  se  fore  iudicem,  quoniam  expertus  est  longo  tempore  ipsos  esse  desperatos.  Subest  igitur  antithesis  inter  tolerantiam  Dei,  qua  diu  fuerat  usus  quum  iure  suo  non  ageret  adversus  populum,  sed  differret  ultionem:  et  inter  hoc  tempus  vindictae,  quod  iam  instabat.  Loquar  igitur  iudicia  mea  cum  Iudaeis,  hoc  est,  iamiam  conscendam  tribunal  :  hactenus  abstinui  iure  meo,  et  exspectavi  an  ad  me  vellent  redire:  quoniam  nulla  est  conversio,  et  video  homines  esse  perditos,  et  ingenia  ipsorum  tam  prava  esse  ut  semper  addant  mala  malis,  incipiam  nunc  obire  munus  meum,  hoc  est,  facere  officium  iudicis.  Sed  quemadmodum  dixi,  tenendum  est  Dei  consilium:  vult  enim  a  se  reiicere  omne  crimen,  et  omnes  calumnias,  quoniam  solent  etiam  pessimi  quique  obstrepere  eius  iudiciis,  dum  ipsos  castigat.  Ergo  proponit  in  medium  sua  iudicia:  quasi  diceret,  Non  poterunt  mihi  obiicere  saevitiam,  aut  crudelitatem,  quia  ero  iustus  iudex  quantumvis  severus.  Ideo  addit,  Super  omni  malitia  ipsorum.  Postea  adiungit  speciem,  nempe,  quia  suffitum  fecerunt  diis  alienis,  inquit.  Multis  quidem  modis  provocaverant  Iudaei   

[Pre] [Next]


Copyright ⓒ 2018 In Hyuk Lee. All rights reserved. http://blog.naver.com/isaaci