8:488
eum
ratione
divinitatis
praedico
filium
Dei:
ratione
humanitatis,
filium
hominis.
Diversus
tamen
respectus
utriusque
naturae
non
facit
duos
filios
Dei.
Nam
totus
Christus,
quatenus
Deus
est
et
homo,
filius
Dei
est
ac
hominis.
Nam
ita
distinguimus
naturas,
ut
retineamus
personae
unitatem.
Similitudo
quam
adducis
merito
censeri
potest
gladius
quo
te
iugulas.
Alio
enim
respectu
patris
mei
sum
filius
quam
matris.
Neque
tamen
in
duos
homines
diffluo,
licet
duplici
relatione
bis
sim
filius.
Tametsi
hoc
simile
in
praesenti
causa
nequaquam
admitto.
Corpus
enim
a
patre
et
matre
habeo,
Christus
autem
a
sola
matre
corpus
habuit.
Aliud
est
quam
corpus,
quod
dicimus
a
Deo
fuisse
genitum.l)
Nunc
rogas
ut
te
vel
autoritate
vel
ratione
doceam,
deitatem
quae
in
Christo
est
esse,
filium.
Mihi
una
haec
ratio
sufficit,
quod
Deus
ab
initio
fidelium
pater
fuit,
ac
nominari
voluit.
Patrem
vero
hominum
esse
nego,
nisi
per
unicum
filium.
Inde
enim
nos
adoptione
filii,
quia
ille
natura.
Si
ad
vulgare
illud
tuum
asylum
confugis,
praedestinatione
olim
fuisse
filium,
qui
re
ipsa
non
erat:
rursus
excipio,
patris
appellationem
fuisse
ante
revelatam
mundo,
et
realiter
exhibitam,
quam
sermo
Dei
caro
fieret.
Hac
inquam
fiducia
Deum
patrem
invocarunt
omnes
patriarchae
et
reliqui
fideles,
quod
hypostasin2)
habebant
suae
in
filio
Dei
adoptionis.
Autoritates
scripturae,
quibus
id
penitus
confirmatur,
satis
perspicuas
esse
iudico:
utcunque
tibi
infirmae
videantur.
Paulus
testatur,
Christum
esse
filium
Davidis,
[pag.
47]
et
ex
Iudaeis
ducere
originem,
respectu
humanitatis
(Rom.
1,
3;
9,
5).
3)
Ex
adverso
colligo,
ratione
divinitatis
esse
filium
Dei.
Audio
quid
tu
contra:
sed
nihil
moveor.
Nam
sicuti
a
matre
accepit,
cuius
causa
filius
Davidis
vocatur:
ita
mihi
concedes,
a
patre
habere,
cuius
causa
sit
filius
Dei,
idque
ab
humana
natura
esse
aliud
ac
diversum.
Sed
de
tempore
quaeritur
quod
humanitatem
praecessit.
Dico
plenam
esse
scripturam
testimoniis
quae
divinam
Christo
essentiam
tribuunt,
quum
nondum
homo
esset.
Neque
desunt
etiam
permulta
quae
in
Christi
persona
diserte
humanitatem
a
divinitate
distinguant.
His
ego
non
temere
sum
contentus
ad
probandam
mihi
aeternam
illius
generationem.
Nec
video
quid
te
illis
acquiescere
prohibeat,
nisi
quod
iam
praesumptis
opinionibus
ita
es
inebriatus,
ut
nihil
cernas.4)
Christum
antequam
homo
fieret
Deum
fuisse,
ne
tu
quidem
negas.
Nunc
1)
Car
ce
que
nous
disons
avoir
este
engendre
de
Dieu
est
bien
autre
chose
que
chair
et
sang.
2)
la
substance
ou
le
fondement
substantiel.
3)
Add.
au
premier
chapitre
aux
Romains
et
au
quatriesme
(?)
4)
tu
ne
vois
goutte
en
pleine
clarte.
|