9:487
487
DE
VERA
PABTICIPATIONE
488
crepet
sonitus,
dum
Christi
verba
ad
suum
delirium
trahere
conatur.
Tantundem
rationibus,
quas
firmissimas
adducere
se
putat,
apud
sanos
proficiet.
Dicit
in
veteri
testamento
omnia
typis
et
figuris
fuisse
adumbrata:
in
novo
autem,
figuris
abolitis,
vel
potius
impletis,
ipsam
rei
veritatem
praestari.
Sit
sane
ita:
sed
an
inde
colliget
aquam
baptismi
vere,
proprie,
realiter
et
substantialiter
esse
Christi
sanguinem?
Longe
rectius
Paulus
(Col.
2,
18):
qui
dum
corpus
hodie
pro
veteribus
figuris
constare
docet,
non
intelligit
signis
compleri
quod
tunc
adumbratum
fuit:
sed
Christum
ipsum
statuit,
in
quo
quaeratur
substantia
et
veritas.
Itaque
paulo
ante,
quum
dixisset
fideles
circumcisos
esse
in
Christo
circumcisione
quae
non
fit
manibus,
mox
adiungit
huius
rei
pignus
et
testimonium
in
baptismo
etiam
accedere,
ut
veteri
sacramento
novum
respondeat.
Suo
more
citat
Heshusius
sententiam
ex
epistola
ad
Hebraeos,
sacrificia
veteris
testamenti
ἀντίτυπα
fuisse
τῶν
ἀληθινῶν:
quando
illic
ἀληθινὰ
vocantur
non
coena
et
baptismus,
[pag.
44]
sed
mors
ipsa
et
resurrectio
Christi.
Confessus
sum
iam
ante
in
coena
et
baptismo
aliter
offerri
Christum
quam
in
figuris
legalibus:
sed
nisi
veritas,
de
qua
illic
disputat
apostolus,
altius
quaeritur
quam
in
sacramentis,
prorsus
evanescet.
Ergo
quum
legalibus
umbris
opponitur
Christi
praesentia,
perperam
id
ad
coenam
restringitur:
quum
de
manifestatione
sermo
sit,
in
qua
consistit
salutis
nostrae
perfectio.
Atque
ut
concedam
Christi
praesentiam
trahi
ad
novi
testamenti
sacramenta,
certe
eadem
erit
baptismi
et
coenae
ratio.
Dum
itaque
sic
ratiocinatur
Heshusius,
Sacramenta
evangelii
Christi
praesentiam
requirunt:
Coena
est
sacramentum
evangelii,
Ergo
requirit
Christi
praesentiam,
ego
vicissim
regero:
Baptismus
est
sacramentum
evangelii,
Ergo
requirit
Christi
praesentiam.
Si
ad
suum
asylum
transsiliat,
in
baptismo
non
esse
dictum:
Hoc
est
corpus
meum,
nihil
hoc
ad
praesentem
causam,
cuius
definitio
fundata
est
tantum
in
veteris
et
novi
testamenti
discrimine.
Desinat
igitur
inepte
garrire:
Si
panis
coenae
rei
absentis
est
symbolum,
esse
igitur
symbolum
veteris
testamenti.
Porro
meminerint
lectores
controversiam
esse,
non
de
absentia
qualibet,
sed
tantum
locali.
Neque
enim
Christo
permittit
Heshusius
nobis
adesse,
nisi
se
pluribus
locis,
ubicunque
celebratur
coena,
praesentem
sistat.
Unde
etiam
apparet
eum
nimis
confuse
balbutire,
dum
praesentiam
fructui
opponit:
quia
utrumque
optime
convenit:
quamvis
loco
distet
a
nobis
Christus,
immensa
tamen
spiritus
sui
virtute
nobis
esse
praesentem,
ut
eius
caro
nobis
sit
vivifica.
|