37:487
487
PRAELECTIONES
488
super
cunctos
Iudaeos.
Ex
contextu
postea
videbimus
hic
proponi
breviter
summam
doctrinae,
quae
Ieremiae
mandata
fuit.
Est'
quidem
haec
dimidia
pars,
ut
diximus.
Nam
voluit
etiam
Deus
consulere
electis
suis:
et
ita
eos
terruit
ut
tantum
domaret,
et
subiiceret
sibi,
non
autem
coniiceret
in
desperationem.
Interea
tamen
dimidia
pars
prophetiae
haec
fuit
:
iam
non
sperandum
esse
veniam,
quia
Iudaei
sua
obstinatione
nimis
provocaverant
iram
Dei,
et
ita
abusi
fuerant
eius
patientia,
ut
eorum
impietas
non
esset
amplius
tolerabilis.
Ergo
quod
alii
prophetae
denuntiaverant,
nunc
Ieremias
apertius
iterum
confirmat,
et
rem
quasi
digito
ostendit.
Postea
sequitur,
15.
Quoniam
ecce
ego
voco
omnes
familias
regnorum
aquUonis,
dicit
Iehovah,
et
venient:
ponent
quisque
solium
suum
in
ostio
portarum
Ierosolymae,
et
super
omnes
muros
eius
in
circuitu,
et
super
omnes
urbes
Iehudah.
Hic
versus
continet
explicationem
proximi.
Deus
enim
clarius
et
magis
specialiter
exprimit
quod
prius
attigerat,
nempe
malum
venturum
esse
,ab
aquilone.
Dicit
se
fore
autorem
huius
mali:
sed
de
calamitate
loquitur,
Ecce
ego)
inquit,
clamo
ad
omnes
familias
regnorum
aquilonis.
Non
adeo
efficax
fuisset
vaticinium,
nisi
diserte
fuisset
addita
haec
denuntiatio,
nempe
Dei
auspiciis
venturos
esse
Chaldaeos.
Solent
enim
homines
semper
transferre
in
fortunam
quidquid
accidit,
et
postea
videbimus
in
Lamentationibus
ita
fuisse
stupidos
Iudaeos,
ut
casus
fortuitos
obiicerent
in
cladibus
suis,
et
in
templi
et
ipsius
urbis
excidio,
et
interitu
regni.
Ideo
severe
cum
illis
Deus
expostulat,
quod
ita
caecutiant
in
re
clara,
neque
iudicia
sua
agnoscant.
Propheta
igitur
postquam
testatus
est
venturum
esse
malum
a
septentrione,
iam
addit
hoc
malum
minime
fortuitum
fore,
sed
eius
belli
quod
Chaldaei
inferent
Deum
fore
summum
ducem,
qui
colliget
undique
milites,
et
conficiet
sibi
exercitum
ad
perdendos
Iudaeos.
Clamandi
verbo
utitur
propheta,
Ecce
clamo,
inquit,
ad
omnes
cognationes
vel
familias.
Variis
loquendi
formis
utitur
Deus,
quum
docere
vult
ita
sub
manu
sua
et
arbitrio
esse
cunctas
gentes,
ut
moveat
bella
quoties
ita
visum
est.
Dicit:
Ecce
sibilabo
ad
Aegyptios,
et
jcomparat
interdum
ipsos
apibus.
Deinde
alibi,
Ecce
clangam
buccina
et
convenient
Assyrii.
Sed
huc
spectant
omnes
loquutiones:
dum
tumultuantur
homines,
et
totum
orbem
perturbant,
Deum
tamen
omnia
dirigere
pro
summo
imperio,
nec
quidquam
geri
nisi
eius
auspiciis
et
ductu.
Videmus
ergo
iam
non
historice
prophetam
loqui,
neque
etiam
simpliciter
vaticinari
quid
futurum
sit,
sed
simul
adiungere
doctrinam.
Hoc
fuisset
nudum
et
simplex
vaticinium,
malum
|