8:485
485
MICHAELIS
SERVETI.
486
genita,
idque
ex
Ecclesiastico,
qui
etiam
Sapientiam
ait
esse
creatam.
Si
huic
dicto
vis
esse
autoritatem,
perpende
esse
allegorice
scriptum,
in
umbra
et
praefiguratione
rei
futurae.
Alioqui
improprie
ibi
dici
quid
in
Deo
creatum
vel
genitum.
Si
quid
erat
olim
realiter
genitum,
id
erat
filius
incorporeus.
Unde
non
solum
discerpitur
Deus,
sed
et
duo
filii
manifeste
docentur,
alter
corporeus,
alter
incorporeus.
Deinde
rem
ipsam
clarius
ostensurus,
citas
Paulum,
qui
Christum
ait
esse
genitum
ex
semine
Davidis
secundum
carnem.
Unde
infers:
Ergo
sicuti
Christus
ratione
humanae
naturae
filius
Davidis
nominatur,
ita
etiam
ratione
divinitatis
filius
est
Dei.
Vere
quidem,
sed
natura
ipsa
humana
non
dicitur
filius:
ergo
nec
natura
ipsa
divina
dicetur
filius.
Vides
qualiter
tuo
gladio
te
iugulas.
Tres
quoque
nobis
filios
facis
:
natura
humana
est
tibi
filius:
natura
divina
est
tibi
filius:
et
totus
ipse
Christus
filius.
Ego
ingenue
tibi
fateor,
Christum
ipsum
ratione
humanae,
naturae
esse
filium
Davidis:
sed
naturam
ipsam
humanam
non
esse
filium.
Christum
quoque
fateor
ratione
divinae
naturae
esse
filium
Dei,-
sed
naturam
ipsam
divinam
non
esse
[pag.
43]
filium.
Tu
es
filius
patris
et
matris,
tamen
id
quod
habes
a
patre
non
est
seorsim
filius,
nec
id
etiam
quod
habes
a
matre
:
licet
eorum
ratione
tu
sis
filius.
Haec
est
summa
totius
rei,
hoc
unum
supplex
oro,
ut
me
ratione
vel
autoritate
aliqua
doceas,
deitatem
Ulam
quae
est
in
Christo
esse
filium.
1)
Ad
II.
De
regeneratione
et
regno
Christi.
^Regenerationem
tecum
fateor
non
momento
perfici,
incipere
tamen
certo
tempore,
idque
in
homine
doctrinae
Christi
capace.
Sed
quare
non
adiecisti,
regenerationem
hanc
esse
ex
aqua
ex
spiritu
sancto?
Si
hoc
adiecisses
:
et
paedobaptismum
improbasses,
et
regnum
Christi
verum
aperuisses.
Nam
paedobaptizati
non
regenerantur
ex
aqua
et
spiritu
sancto,
ut
tu
ipse
fateris.
Si
regeneratio
est
e
coelo,
nonne
per
regenerationem
est
introitus
in
regnum
coelorum?
Intramus
nunc
in
regnum
Christi
per
fidem
in
spiritu:
intramus
et
per
spem,
scilicet
spem
maioris
gloriae
postea
revelandae.
Tu
solam
fere
habes
spem,
quum
tamen
magna
sit
gloria
haereditatis
Christi
in
sanctis
eius,
ut
tales
nos
simus
nunc
in
mundo
hoc,
qualis
Christus
ipse
est
in
coelis,
teste
Ioanne.
Iudaeos
tu
semper
nobis
obtrudis,
non
animadvertens,
eos
scripturis
omnibus
declarari
carnales,
filios
carnis,
haeredes
carnalis
haereditatis,
et
rei
perfectioris
umbram.
Ad
III.
An
baptismus
in
fide
fiat,
sicut
coena.
Promissio
illa,
in
qua
tuum
paedobaptismum
fundas:
Ero
Deus
tuus
et
seminis
tui
post
te:
in
eir-
1)
fils
de
Dieu*
|