37:485
485
IN
IEREMIAM.
OAP.
I.
486
usurpat
verbum
vigilandi,
aut
festinandi,
ut
ostendat
se
stare
paratum,
ut
proferat
effectum
sermonis
sui
tempore
opportuno.
Hoc
quidem
non
semper
nobis
apparet,
ideo
dicitur
apud
Abacuc
(2,
3),
Si
moram
fecerit
propbetia,
exspecta
illam,
quia
non
tardabit,
sed
veniens
veniet.
Iubet
ergo
Deus
quietis
animis
exspectare
effectum
verbi
sui:
sed
postea
addit
per
modum
correctionis,
Veniens
veniet,
hoc
est,
efficiam,
et
praestabo
re
ipsa
quidquid
prophetae
mei
ex
mandato
meo
loquuti
fuerint:
ita
nulla
erit
mora,
quia
scilicet
opportunitas
ex
arbitrio
Dei
pendet,
et
non
ex
hominum
iudicio.
Postea
sequitur:
sed
quia
sonat
horologium,
non
possum
ulterius
progredi.
PRECATIO.
Da,
omnipotens
Deus,
quando
dignaris
comiter
nos
ad
te
invitare,
et
sermonem
tuum
in
salutem
nostram
consecras,
ui
tibi
libenter
et
ex
animo
pareamus,
et
ita
simus
morigeri,
ne
cedat
nobis
in
interitum,
quod
in
salutem
nostram
destinaveras
:
sed
semen
illud
incorruptibile,
quo
nos
regeneras
in
spem
vitae
coelestis,
ita
agat
in
cordibus
nostris
radices,
et
fructum
suum
proferat,
ut
nomen
tuum
glorificetur:
sic
plantati
simus
in
atriis
domus
tuae,
ut
floreamus,
et
fructus
appareat
toto
vitae
nostrae
cursu,
donec
tandem
fruamur
beata
illa
vita,
quae
nobis
in
coelo
reposita
est,
per
Christum
dominum
nostrum.
Amen.
13.
Et
fuit
sermo
Iehovae
ad
me
secundo
dicendo,
quid
tu
vides?
Et
dixi,
Ollam
ferventem
ego
video,
facies
eius
a
facie
aquilonis.
14.
Et
dixit
Iehovah
ad
me,
Ab
aquilone
aperietur
(alii
vertunt
pandetur,
alii
solvetur:
erumpet
proprie)
malum
super
cunctos
habitatores
terrae.
Iam
incipit
Ieremias
sermonem
dirigere
ad
populum,
cui
datus
erat
propheta.
Hactenus
enim
de
sua
vocatione
disseruit,
ut
constaret
autoritas
doctrinae
eius,
et
ita
in
genere
loquutus
est:
nunc
autem
specialiter
accommodat
suam
doctrinam
ad
populum.
Dicit
igitur
oblatam
sibi
esse
visionem
ollae
ferventis,
cuius
facies
erat
versus
aquilonem.
Quod
autem
Deus
interrogat,
et
respondet
ipse
propheta,
in
eo
confirmat
suum
vaticinium:
quia
si
narrasset
simpliciter
se
vidisse
ollam
ferventem,
et
exposuisset
quorsum
oblata
esset
haec
figura,
non
fuisset
tantum
ponderis
in
verbis.
Sed
ubi
Deus
ipse
adest,
et
pronuntiat
quid
significet
olla
bulliens,
illic
confirmatur
vaticinium.
Et
minime
dubium
est,
quin
propheta
hanc
loquendi
formam
usurpaverit
ac
si
Deus
ipse,
quasi
positus
in
medio,
probaret
se
esse
autorem
huius
vaticinii.
Haec
autem
summa
est,
venturos
esse
Chaldaeos,
qui
urbem
Ierosolymam
evertant,
qui
tollant
et
aboleant
omnem
digni-
|