8:482  [pag.  38]  TRES  QUAESTIONES  IOHANNI  CALVINO  PROPOSITAE  A  MICHAELE  SERVETO.  Prima  quaestio,  An  homo  Iesus  crucifixus  sit  filius  Dei:  et  quae  sit  huius  filiationis  ratio.  Secunda.  An  regnum  Christi  sit  in  hominibus:  quando  quis  ingrediatur,  et  quando  regeneretur.  Tertia.  An  baptismus  Christi  debeat  in  fide  fieri  sicut  coena:  et  quorsum  haec  instituta  sint  foedere  novo.  IOHANNIS  CALvlNI  RESPONSIO.  Ad  primam  quaestionem.  Nos  vero  Iesum  Christum,  hominem  illum  qui  crucifixus  est,  credimus  et  confitemur  esse  filium  Dei.  Alioqui  non  vocaret  illum  Paulus  Dominum  gloriae:  nec  Thomas  Dominum  ac  Deum  suum:  non  concionaretur  alibi  Paulus,  ecclesiam  Dei  sanguine  acquisitam  (1.  Cor.  2,  8;  Ioann.  20,  2b;  Act.  20,  28).  Rationem  huius  appellationis  hanc  docemus,  quod  Dei  sapientia  ab  aeterno  patre  genita  ante  temporis  initium,  postquam  carnem  nostram  induit,  Deus  fuit  in  carne  manifestatus,  quemadmodum  Paulus  docet  (1.  Tim.  3,  16).  Ergo  Christum,  etiam  secundum  suam  humanitatem,  agnoscimus  esse  filium  Dei,  sed  ideo  quod  Deus  est.  Loquutiones  habemus  in  usu,  quae  breviter  et  dilucide  sensum  nostrum  exprimunt:  sed  ab  illis  data  opera  abstineo,  ne  occasionem  praebeant  offendiculi.  Omissa  igitur  verborum  pugna,  tantum  ipsa  de  re  videamus.  Paulus,  ubi  docet  Christum  ex  semine  Davidis  genitum  esse,  et  ex  Iudaeis  duxisse  originem,  mox  adiungit:  Secundum  carnem  (Rom.  1,  3  et  9,  5).  Ergo  sicuti  Christus  ratione  humanae  naturae  filius  Davidis  nominatur,  ita  etiam  ratione  divinitatis  filius  est  Dei.  Unus  tamen  est  Christus,  non  duplex,  filius  Dei  et  hominis,  [pag.  39]  Aliud  enim  est  distinguere,  quam  discerpere.  Tu  Christum  fateris  esse  filium  Dei  :  sed  unitatem  non  admittis,  nisi  in  confusione.  Nos  autem,  qui  filium  Dei  sentimus  esse  fratrem  nostrum,  ut  ita  sit  verus  Immanuel,  agnoscimus  tamen  in  uno  Christo  Dei  maiestatem  et  humilitatem  hominis  :  essentiam  aeterni  Dei  et  naturam  hominis  creatam.  Tu  illas  miscendo  utramque  destruis.  Imaginaris  enim  Deum  in  carne  manifestatum,  cuius  divinitas  sit  ipsa  caro:  cuius  humanitas  sit  ipse  Deus.  Atqui  unum  esse  oportet.  Quasi  vero  nos  unitatem  tollamus  in  homine,  quum  a  corpore  animam  distinguimus.  Alibi  quoque  Paulus  de  Christi  exinanitione  docens,  praefatur  non  fuisse  ducturum  pro  rapina,  si  aequalitatem  cum  Deo  prae  se  tulisset:  tamen  sponte  se  ipsum  humiliasse  usque  ad  31